هویت در مکان است

من نمی گویم چنان یا این چنینم
‌کیستم من زاده ی ايران زمینم

کشور_ افسانه‌ ها ی با ستا نی
خطه ای من برترازايران نبینم

یا د گا ری از تمدن ‌های ‌ا یلا م

مانده ا یمن از گزند چرخ ا یا م

مهد مانی مرز مزدک بوم زرتشت
سرزمین حا فظ و ‌رومی وخیا م

وادی فردوسی توسی ست آن
اوکه با شهنا مه کرد ايران به‌ نا م

یا که سینا آن خرد مند مهین
صا حب قا نون ، شفا ی برترین

یاهمان نقطه که سعدی آفرید
تا گلستان ، بوستان آمد پدید

ما من ا فشین و با بک ، ما زیا ر
مهبط حلا ج ،  مرد ی سربد ار

یا همان منزلگه ستار آزادی طلب
اسعد و صمصام وباقر، یپرم عیسی نسب

یا سرای مرد می برجسته و والا تبار
نام آنها را نیارم چونکه ازحد بیشمار

جابجایش‌ ، سبزوخرم دلگشاست
آسما نش ، پا ک وآبی با صفاست

خطه ای را ، خوشتر از ايران نبینم
‌کیستم من زاده ی ايران زمینم

دکتر منوچهر سعا دت نوری

بر گرفته از مجموعه سروده‌های امید وآرزو