آن شب

آن شب که ماه بود و فروغ ستاره بود
بر آسمان چشم تو ما را نظاره بود

آن شب فضا ، همه عطر تن تو داشت
هر رایحه ، ترانه ای از عشق می نگاشت

آن شب نگاه تو غزل عشق می  سرود
ابیات آن نگاه ، به جان داد تار و پود

آن شب تمام جان و تن آتش گرفته شد
گل های عشق در بر ما ، نو شکفته شد

آن شب که دست عشق تو و من به هم فشرد
غم از میانه رفت و ره نیستی سپرد

آن شب که فصل عشق ورق خورد در کتاب
چشمان ما یکی شد و بیگانه شد ز خواب

آن شب نشد فسانه و پاینده هست هنوز

بر صفحه ی خیال ، درخشد بسان  روز

دكتر منوچهر سعا دت نوری / نیویورک - ۱۹۶۷

 

 بر گرفته از مجموعه سروده‌های امید وآرزو