tag:blogger.com,1999:blog-64654442263185335412024-02-02T15:58:42.770-08:00گلچینی از سروده های دکتر منوچهر سعادت نوریmsnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comBlogger40125tag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-28246971175543196592020-12-16T14:00:00.009-08:002020-12-18T00:11:25.077-08:00چشم به راه: درگلچینی از سروده ها<div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSZuZhNVxR6nye3yEZTW4fGdGHJFId-Gpw82Q&usqp=CAU" style="display: block; padding: 1em 0; text-align: center; "><img alt="" border="0" width="200" data-original-height="177" data-original-width="284" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSZuZhNVxR6nye3yEZTW4fGdGHJFId-Gpw82Q&usqp=CAU"/></a></div>
حسن را تکیه گه طرف کلاه ست امروز/ ناز را خواب گهی بس که سیاه ست امروز
تا ز بالا و قدش در زند آتش به جهان/ فتنه در رهگذرش چشم به راه ست امروز... : <b>محتشم کاشانی</b>
============================================================
تو کیستی ز کجائی که آسمان کبود/ هزار چشم به راه تو از ستاره گشود
چه کویمت که چه بودی چه کرده ای چه شدی/ که خون کند جگرم را ایازی محمود...:<b> اقبال لاهوری</b>
============================================================
منم که شیفتهٔ زلف تو ببوی توام/ منم که واله و شیدای تو بموی توام
شنیدهام که ز کوی تو میوزد بوئی/ نشسته چشم به راه گذار بوی توام..: <b>فیض کاشانی</b>
============================================================
سخن غریب چو شد در وطن نمی ماند/ عزیز مصر به بیت الحزن نمی ماند
به فکر چشم به راهان خویش می افتد/ سخن ز یوسف گل پیرهن نمی ماند...: <b>صائب تبریزی</b>
============================================================
ما وزش صخره ایم/ ما صخره و زنده ایم/ ما شب گامیم/ ما گام شبانه ایم/ پروازیم و چشم به راه پرنده ایم/ تراوش آبیم و در انتظار سبوییم... :<b> سهراب سپهری</b> ============================================================ /
وان اختری که چشم به راه سپیده بود/ کم کم نظر ز منظره ی خاک وا گرفت... : <b> نادر نادرپور</b>
============================================================ /
وین شعله که با هر نفسم می جهد از جان/ خوش می دهد از گرمی این شوق گواهی/ دیدار تو گر صبح ابد هم دهدم دست/ من سرخوشم از لذت این چشم به راهی... :<b> فریدون مشیری</b>
============================================================ /
وای ، از این روزگار_ طوفانی / چیره بر هر بساط و سامانی
یکزمان بزم بود و رقص و طرب/ این زمان، رنج و درد_ طولانی
یا به رزم ، با سپاهی از کرونا / چون بسان_ نماد_ شیطانی
که شده در سرای_ انسانی / آفریننده ی_ پریشانی
این زمان، رنج و درد_ طولانی/ شیون است و فغان و حرمانی
مبتلایان غمین و آشفته / چشم به راه_ دوا و درمانی
کی شود دوره ی نشاط و شعف / همه سرمست با غزلخوانی
<b> دكتر منوچهر سعادت نوري</b>
============================================================
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-38549709408543995662020-11-28T17:46:00.010-08:002020-12-17T06:45:44.901-08:00نگاهی به برخی اربابان دنیا همراه با حافظ<div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4d/White_House%2C_Blue_Sky.jpg/271px-White_House%2C_Blue_Sky.jpg" style="display: block; padding: 1em 0; text-align: center; "><img alt="" border="0" width="200" data-original-height="180" data-original-width="271" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4d/White_House%2C_Blue_Sky.jpg/271px-White_House%2C_Blue_Sky.jpg"/></a></div>
" <a href="https://ganjoor.net/hafez/ghazal/sh232/">بر در_ ارباب_ بی مروت_ دنیا</a>
چند نشینی که خواجه کی به درآید" / یا که نظر افکنی به کاخ سفید
/ تا که چه وقت دوره ای به سر آید
<b>دکتر منوچهر سعادت نوری</b>
========msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-66151407743459127762013-11-14T15:25:00.003-08:002020-12-16T23:50:09.571-08:00سروده ها و بازگفته هایی ازحقیقت<div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/e/e5/Avicii_-_True_%28Album%29.png/220px-Avicii_-_True_%28Album%29.png" style="display: block; padding: 1em 0; text-align: center; "><img alt="" border="0" width="200" data-original-height="220" data-original-width="220" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/e/e5/Avicii_-_True_%28Album%29.png/220px-Avicii_-_True_%28Album%29.png"/></a></div>
<strong>پیشـگاه حـقیقـت</strong><br />
<a href="http://www.hafizonlove.com/divan/03/133.htm" rel="nofollow" target="_blank"><u><span style="color: blue;">فردا کـه پیشـگاه حـقیقـت شود پدید</span></u></a><br />
شرمـنده ره روی که عمـل بر مـجاز کرد<br />
ای کبک خوش خرام کجا می روی بایسـت<br />
غره مـشو کـه گربـه زاهد نـماز کرد<br />
حافـظ مکـن مـلامـت رندان که در ازل<br />
ما را خدا ز زهد ریا بی نیاز کرد : <strong>حافـظ شیرازی </strong></div>
<div align="center">
<strong></strong><br />
<strong>شربتی از حقیقت عشق</strong><br />
<a href="http://ganjoor.net/moulavi/shams/ghazalsh/sh991/" rel="nofollow" target="_blank"><u><span style="color: blue;">شربتی دادش از حقیقت عشق</span></u></a><br />
جمله اخلاص ها از او برمید<br />
این نشان بدایت عشق است<br />
هیچ کس در نهایتش نرسید : <strong>مولوی</strong></div>
<div align="center">
<strong></strong><br />
<strong>از روی حقیقت</strong><br />
<a href="http://ganjoor.net/saadi/divan/ghazals/sh367/" rel="nofollow" target="_blank"><u><span style="color: blue;">من غلام توام ازروی حقیقت لیکن</span></u></a><br />
با وجودت نتوان گفت که من خود هستم<br />
دایما عادت من گوشه نشستن بودی<br />
تا تو برخاسته ای از طلبت ننشستم : <strong>سعدی شیرازی</strong></div>
<div align="center">
<strong></strong><br />
<strong>قلندران حقیقت</strong><br />
<a href="http://ganjoor.net/hafez/ghazal/sh66/" rel="nofollow" target="_blank"><u><span style="color: blue;">قلندران حقیقت به نیم جو نخرند</span></u></a><br />
قبای اطلس آن کس که از هنر عاری ست<br />
بر آستان تو مشکل توان رسید آری<br />
عروج بر فلک سروری به دشواری ست : <strong>حافـظ شیرازی</strong></div>
<div align="center">
<strong></strong><br />
<strong>حقیقت و یقین</strong><br />
<a href="http://ganjoor.net/khayyam/robaee/sh28/" rel="nofollow" target="_blank"><u><span style="color: blue;">چون نیست حقیقت و یقین اندر دست</span></u></a><br />
نتوان به امید شک همه عمر نشست<br />
هان تا ننهیم جام می از کف دست<br />
در بی خبری مرد چه هشیار و چه مست : <strong>خیام نیشابوری</strong></div>
<div align="center">
<strong></strong><br />
<strong>حقیقت و افسانه</strong><br />
آ<a href="http://ganjoor.net/hafez/ghazal/sh184/" rel="nofollow" target="_blank"><u><span style="color: blue;">سمان بار امانت نتوانست کشید</span></u></a><br />
قرعه کار به نام من دیوانه زدند<br />
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه<br />
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند : <strong>حافظ شیرازی</strong></div>
<div align="center">
<strong></strong><br />
<strong>هاتف حقیقت</strong><br />
<a href="http://ganjoor.net/attar/divana/ghazal-attar/sh1/" rel="nofollow" target="_blank"><u><span style="color: blue;">ای مدعی کجایی تا ملک ما ببینی</span></u></a><br />
کز هرچه بود در ما برداشت یار ما را<br />
آمد خطاب ذوقی از هاتف حقیقت<br />
کای خسته چون بیابی اندوه زار ما را : <strong>عطار نیشابوری</strong></div>
<div align="center">
<strong></strong><br />
<strong>پرتو ی حقیقت</strong><br />
<a href="http://ganjoor.net/parvin/divanp/ghasidep/sh12/" rel="nofollow" target="_blank"><u><span style="color: blue;">اگر چه در ره هستی هزار دشواری ست</span></u></a><br />
چو پر کاه پریدن ز جا ، سبکساری ست<br />
به چشم عقل ببین پرتو حقیقت را<br />
مگوی نور تجلی فسون و طراری ست : <strong>پروین اعتصامی</strong></div>
<div align="center">
<strong></strong><br />
<strong>زیر کلاه عشق و حقیقت</strong><br />
<a href="http://ganjoor.net/bahar/divanb/ghasideb/sh9/" rel="nofollow" target="_blank"><u><span style="color: blue;">در شهربند مهر و وفا دلبری نماند</span></u></a><br />
زیر کلاه عشق و حقیقت سری نماند<br />
صاحبدلی چو نیست، چه سود از وجود دل؟<br />
آیینه گو مباش چو اسکندری نماند: <strong>ملکالشعرای بهار</strong></div>
<div align="center">
<strong></strong><br />
<strong>سخن از حقیقت</strong><br />
<a href="http://iranian.com/main/blog/m-saadat-noury/blossoms-thoughts.html" rel="nofollow"><u><span style="color: blue;">بر روی خاک شعر که خاک بلاغت است</span></u></a><br />
آن دم قدم بنه ، که سخن از حقیقت است<br />
هر جاودانه شعر ، بیان از صداقت است<br />
پس صادقانه گوی ، که آنرا طریقت است</div>
<div align="center">
<strong>دکتر منوچهر سعا دت نوری</strong></div>
<div align="center">
</div>
<div align="center">
The object of the superior man is truth<strong>: Confucius</strong></div>
<div align="center">
Truth is certainly a branch of morality and a very important one to society<strong>: Thomas Jefferson</strong></div>
<div align="center">
A nation that is afraid to let its people judge the truth and falsehood in an open market is a nation that is afraid of its people<strong>: John F. Kennedy</strong> </div>
<div align="center">
Truth never damages a cause that is just<strong>: Mahatma Gandhi</strong></div>
<div align="center">
All credibility, all good conscience, all evidence of truth come only from the senses<strong>: Friedrich Nietzsche</strong></div>
<div align="center">
I am a firm believer in the people. If given the truth, they can be depended upon to meet any national crisis. The great point is to bring them the real facts<strong>: Abraham Lincoln</strong></div>
<div align="center">
<strong>I know where I'm going and I know the truth, and I don't have to be what you want me to be. I'm free to be what I want: <strong>Muhammad Ali Clay</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>I refuse to accept the view that mankind is so tragically bound to the starless midnight of racism and war that the bright daybreak of peace and brotherhood can never become a reality. I believe that unarmed truth and unconditional love will have the final word: <strong>Martin Luther King, Jr</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>Three things cannot be long hidden: the sun, the moon, and the truth:<strong> Buddha</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>All the religions of the world, while they may differ in other respects, unitedly proclaim that nothing lives in this world but Truth: <strong>Mahatma Gandhi</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>The truth is incontrovertible. Malice may attack it, ignorance may deride it, but in the end, there it is: <strong>Winston Churchill</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>Like all dreamers, I mistook disenchantment for truth: <strong>Jean-Paul Sartre</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>Truth is a great flirt: <strong>Franz Liszt</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>We have art in order not to die of the truth: <strong>Friedrich Nietzsche</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>We occasionally stumble over the truth but most of us pick ourselves up and hurry off as if nothing had happened: <strong>Winston Churchill</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>There are only two mistakes one can make along the road to truth; not going all the way, and not starting: <strong>Buddha</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>I am of the Buddhists. The great Teacher comes periodically. He is followed by pupils who corrupt the texts and then a new Buddha must be born to re-establish the truth: <strong>Martin H. Fischer</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>We swallow greedily any lie that flatters us, but we sip only little by little at a truth we find bitter: <strong>Denis Diderot</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>All great truths begin as blasphemies: <strong>George Bernard Shaw</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>Truth is the beginning of every good to the gods, and of every good to man: <strong>Plato</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>Poetry is nearer to vital truth than history: <strong>Plato</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>Piety requires us to honor truth above our friends. Plato is dear to me, but dearer still is truth: <strong>Aristotle</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>Truth is the breath of life to human society. It is the food of the immortal spirit. Yet a single word of it may kill a man as suddenly as a drop of prussic acid: <strong>Oliver Wendell Holmes</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>Truth, like gold, is to be obtained not by its growth, but by washing away from it all that is not gold: <strong>Leo Tolstoy</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>One may sometimes tell a lie, but the grimace that accompanies it tells the truth: <strong>Friedrich Nietzsche</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>Truth will ultimately prevail where there is pains to bring it to light: <strong>George Washington</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>Experience has shown, and a true philosophy will always show, that a vast, perhaps the larger portion of the truth arises from the seemingly irrelevant: <strong>Edgar Allan Poe</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>It is the nature of truth in general, as of some ores in particular, to be richest when most superficial: <strong>Edgar Allan Poe</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>One of life's regrets is that you didn't always tell the truth, and now it's too late, because the truth has changed: <strong>Robert Brault</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>People always think something's all true: <strong>J.D. Salinger</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>Never forget what people say to you when they're angry; that's when the truth comes out: <strong>Unknown</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>if someone has enough courage to ask you a question seriously, then you should be brave enough to answer truthfully: <strong>Cameron Milton</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>Never apologize for showing feeling. When you do so, you apologize for the truth: <strong>Benjamin Disraeli</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>A thing may happen and be a total lie; another thing may not happen and be truer than the truth: <strong>Tim O'Brien</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>If you cannot find the truth right where you are, where else do you expect to find it? <strong>Dogen</strong></strong></div>
<div align="center">
<strong>Anyone who does not take truth seriously in small matters cannot be trusted in large ones either: <strong>Albert Einstein</strong></strong></div>
<div align="center">
When one has one's hand full of truth it is not always wise to open it<strong>: French Proverb</strong></div>
<div align="center">
We do not err because truth is difficult to see. It is visible at a glance. We err because this is more comfortable<strong>: Alexander Solzhenitsyn</strong></div>
<div align="center">
The truth will set you free, but first it will make you miserable<strong>: James A. Garfield</strong></div>
<div align="center">
Every truth passes through three stages before it is recognized. In the first, it is ridiculed, in the second it is opposed, in the third it is regarded as self-evident<strong>: Arthur Schopenhauer</strong></div>
<div align="center">
There is no truth. There is only perception<strong>: Gustave Flaubert</strong></div>
<div align="center">
If a thousand old beliefs were ruined in our march to truth we must still march on<strong>: Stopford Brooke</strong></div>
<div align="center">
If you shut your door to all errors truth will be shut out<strong>: Rabindranath Tagore<br /> </strong> God offers to every mind its choice between truth and repose. Take which you please, you can never have both<strong>: Ralph Waldo Emerson</strong></div>
<div align="center">
You shall know the truth, and the truth shall make you mad<strong>: Aldous Huxley</strong></div>
<div align="center">
It is error alone which needs the support of government. Truth can stand by itself<strong>: Thomas Jefferson</strong></div>
<div align="center">
There is no god higher than truth<strong>: Mahatma Gandhi</strong></div>
<div align="center">
When in doubt tell the truth<strong>: Mark Twain</strong></div>
<div align="center">
Truth is the most valuable thing we have. Let us economize it<strong>: Mark Twain</strong> </div>
<div align="center">
Fiction is obliged to stick to possibilities. Truth isn't<strong>: Mark Twain</strong></div>
<div align="center">
Truth stands, even if there be no public support. It is self-sustained<strong>: Mahatma Gandhi</strong></div>
<div align="center">
The trouble about man is twofold. He cannot learn truths which are too complicated; he forgets truths which are too simple:<strong> Rebecca West</strong></div>
<div align="center">
It will never be possible by pure reason to arrive at some absolute truth<strong>: Werner Heisenberg</strong></div>
<div align="center">
There is no Truth. There is only the truth within each moment<strong>: Ramana Maharshi</strong></div>
<div align="center">
Theories are private property, but truth is common stock<strong>: Charles Caleb Colton</strong></div>
<div align="center">
It is a terrible thing for a man to find out suddenly that all his life he has been speaking nothing but the truth<strong>: Oscar Wilde</strong></div>
<div align="center">
<em><strong>“</strong>In the court of the Truth, at the time of our demise<br /> Shame on he, who permissible never defies<br /> Where to now, O proud partridge halt and pause<br /> Your delusions, prayers of the pious cat, never ever identifies<br /> Hafez, mad Dervishes upon the path, do not criticize<br /> Freedom from false piety for eternity is our prize”:</em> <strong>Hafez Shirazi</strong><br />
"حقیقت به صورت عینی وجود دارد و هدف اصلی انسان باید جستجوی مستمر آن در فرا روندی پایان ناپذیر باشد": <strong>کارل پوپر</strong><br />"Since we can never know anything for sure, it is simply not worth searching for certainty; but it is well worth searching for truth; and we do this chiefly by searching for mistakes, so that we have to correct them":<strong> Karl Popper</strong><br />
</div>
<div style="text-align: center;">
xxxxx</div>
<div align="center">
همچنین نگاه کنید به<br />
تارنمای انجمن حکمت<br />
<a href="http://www.boardofwisdom.com/default.asp?topic=1005&listname=Truth" rel="nofollow" target="_blank"><u><span style="color: blue;">http://www.boardofwisdom.com/default.asp?topic=1005&listname=Truth</span></u></a><br />
تارنمای بوستان باز گفته ها<br />
<a href="http://www.quotegarden.com/truth.html" rel="nofollow" target="_blank"><u><span style="color: blue;">http://www.quotegarden.com/truth.html</span></u></a><br />
تارنمای دانشنامه ی ویکی پدیا<br />
<a href="http://fa.wikiquote.org/wiki/%D8%AD%D9%82%DB%8C%D9%82%D8%AA" rel="nofollow" target="_blank"><u><span style="color: blue;">http://fa.wikiquote.org/wiki/%D8%AD%D9%82%DB%8C%D9%82%D8%AA</span></u></a><br />
تارنمای دیوان حافظ<br />
<a href="http://www.hafizonlove.com/divan/03/133.htm" rel="nofollow" target="_blank"><u><span style="color: blue;">http://www.hafizonlove.com/divan/03/133.htm</span></u></a><br />
تارنمای گنجور<br />
<a href="http://ganjoor.net/index.php?s=%D8%AD%D9%82%DB%8C%D9%82%D8%AA&author=0" rel="nofollow" target="_blank"><u><span style="color: blue;">http://ganjoor.net/index.php?s=%D8%AD%D9%82%DB%8C%D9%82%D8%AA&author=0</span></u></a><br />
تارنمای لغت نامه دهخدا<br />
<a href="http://www.loghatnaameh.com/dehkhodasearchresult-fa.html?searchtype=0&word=2K3ZgtuM2YLYqg%3d%3d" rel="nofollow" target="_blank"><u><span style="color: blue;">http://www.loghatnaameh.com/dehkhodasearchresult-fa.html?searchtype=0&word=2K3ZgtuM2YLYqg%3d%3d</span></u></a></div>
<div align="center">
<br />
Originally published online on 27 November 2011</div>
<div align="center">
<a href="http://iranian.com/main/blog/m-saadat-noury/some-quotes-thruth.html">http://iranian.com/main/blog/m-saadat-noury/some-quotes-thruth.html</a></div>
<div style="text-align: center;">
Published online on 14 November 2013</div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://www.iroon.com/irtn/blog/3089/">http://www.iroon.com/irtn/blog/3089/</a></div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<strong>مجموعه ی گٔل غنچههای پندار</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://saadatnoury.blogspot.ca/2013/11/blog-post_9210.html">http://saadatnoury.blogspot.ca/2013/11/blog-post_9210.html</a><br />
</div>
</div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-28770480111352701232013-08-20T07:36:00.001-07:002013-08-20T10:30:10.917-07:00ای ایران، ای وطن ایران من : در گلچینی از سروده ها و ترانه ها<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img height="182" src="http://anddisheh.files.wordpress.com/2010/06/iran_map1.jpg" width="200" /></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<strong>ای ایران،</strong> ای مرز پرگُهر/ ای خاکت، سرچشمهٔ هنر <br />
دور از تو، اندیشهٔ بَدان/ پاینده، مانی تو جاودان <br />
ای دشمن، ار تو سنگ خارهای من آهنم<br />
جان من، فدای خاک پاک میهنم <br />
مهر تو چون، شد پیشهام/ دور از تو نیست، اندیشهام <br />
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما/ پاینده باد، خاک ایران ما <br />
سنگ کوهت، درّ و گوهر است/ خاک دشتت، بهتر از زر است <br />
مهرت، از دل کِی برون کنم/ بَرگو، بی مهرِ تو چون کنم <br />
تا گردش جهان و دور آسمان به پاست<br />
نورِ ایزدی، همیشه رهنمای ماست <br />
مهر تو چون، شد پیشهام/ دور از تو نیست، اندیشهام <br />
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما/ پاینده باد، خاک ایران ما <br />
ایران، ای خرّم بهشت من/ روشن از تو، سرنوشت من <br />
گر آتش بارد به پیکرم/ جز مهرت، در دل نپرورم <br />
از آب و خاک و مهرِ تو، سرشته شد گِلم<br />
مهر، اگر برون رود گلی شود دلم <br />
مهر تو چون، شد پیشهام/ دور از تو نیست، اندیشهام <br />
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما/ پاینده باد، خاک ایران ما : <strong>حسین گلگلاب</strong><br />
</div>
<div style="text-align: center;">
اجرای اولیه ی این اثر ملی نایاب است. اجرای دیگر، مربوط به سالهای ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۲ در برنامه ی گلهاست که غلامحسین بنان این سرود را خواند. در سال ۱۳۵۰ نیز اُپرای راديویی این سرود با همکاري ارکستر بزرگ راديو تلويزيون ملی ايران با رهبری فرهاد فخرالدینی و خوانندگی اسفندیار قرهباغی انجام گرفت. دو اجرای دیگر از این اثر نیز یکی با صدای حسین سرشار و دیگری با صدای رشید وطندوست موجود است. در شصتمین سالگرد ساخت این سرود در مهرماه ۱۳۸۳ ارکستر ملی ایران آن را در تالار وحدت اجرا کرد که تمامی ۷۰۰ نفر جمعیت حاضر در سالن آن را همنوا خواندند : تارنمای دانشنامهٔ آزاد ویکیپدیا<br />
</div>
<div style="text-align: center;">
در اجرای اول، این سرود به شکل کُر خوانده شد ولی بعد از آن غلامحسین بنان و اسفندیار قرهباغی آن را به شکل تکخوانی نیز اجرا کردند. از آن زمان تا کنون به دلیل محبوبیت فراوان، خوانندگان و گروههای موسیقی متعددی این سرود را اجرا کردهاند<br />
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=1qnk8Ywo2xE">http://www.youtube.com/watch?v=1qnk8Ywo2xE</a><br />
ای ایران - اجرا : غلامحسین بنان<br />
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=6AkNeAvw6n0">http://www.youtube.com/watch?v=6AkNeAvw6n0</a><br />
ای ایران - اجرا : ارکستر ملی ایران<br />
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=2PscOKdxcps">http://www.youtube.com/watch?v=2PscOKdxcps</a><br />
</div>
<div style="text-align: center;">
ای خطهٔ ایران مهین،<strong> ای وطن من/</strong> ای گشته به مهر تو عجین، جان و تن من<br />
ای عاصمهٔ دنیی آباد، که شد باز/ آشفته کنارت، چو دل پر حزن من<br />
دور از تو گل و لاله و سرو و سمنم نیست/ ای باغ گل و لاله و سرو و سمن من<br />
بس خار مصیبت که خلد دل را بر پای/ بی روی تو، ای تازه شکفته چمن من<br />
تا هست کنار تو، پر از لشکر دشمن/ هرگز نشود خالی، از دل محن من<br />
از رنج تو لاغر شدهام چونان، کز من/ تا بر نشود ناله، نبینی بدن من<br />
دردا و دریغا، که چنان گشتی بیبرگ/ کز بافتهء خویش، نداری کفن من<br />
بسیار سخن گفتم، در تعزیت تو/ آوخ، که نگریاند کس را سخن من<br />
وانگاه نیوشند سخنهای مرا خلق/ کز خون من، آغشته شود پیرهن من<br />
و امروز همیگویم با محنت بسیار/ دردا و دریغا وطن من، وطن من : <strong>ملکالشعرای بهار</strong><br />
<strong></strong> </div>
<div style="text-align: center;">
من آن درخت زمستانی ، بر آستان بهارانم<br />
که جز به طعنه نمی خندد ، شکوفه بر تن عریانم...<br />
درین دیار غریب ای دل ، نشان ره ز چه کس پرسم؟<br />
که همچو برگ زمین خورده ، اسیر پنجه ی طوفانم...<br />
غلام همت خورشیدم ، که چون دریچه فرو بندد<br />
نه از هراس من اندیشد ، نه از سیاهی زندانم<br />
کجاست باد سحرگاهان ، که در صفای پس از باران<br />
کند به یاد تو ، <strong>ای ایران</strong> ، به بوی خاک تو مهمانم : <strong>نادر نادرپور</strong><br />
<strong></strong> </div>
<div style="text-align: center;">
ز پوچ جهان هیچ اگر دوست دارم/ تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم<br />
تو را ای کهن پير جاويد برنا/ تو را دوست دارم، اگر دوست دارم<br />
تو را <strong>ای گرانمايه، ديرينه ايران</strong>/ تو را ای گرامی گهر دوست دارم<br />
تو را، ای کهن زاد بوم بزرگان/ بزرگ آفرين نامور دوست دارم<br />
هنروار انديشه ات رخشد و من/ هم انديشهات، هم هنر دوست دارم<br />
اگر قول افسانه، يا متن تاريخ/ وگر نقد و نقل سير دوست دارم<br />
اگر خامه تيشه ست و خط نقر در سنگ/ بر اوراق کوه و کمر دوست دارم<br />
وگر ضبط دفتر ز مشکين مرکب/ نئين خامه، يا کلک پر دوست دارم<br />
گمانهای تو چون يقين میستايم/ عيانهای تو چون خبر دوست دارم<br />
هم ارمزد و هم ايزدانت پرستم/ هم آن فره و فروهر دوست دارم<br />
بجان پاک پيغمبر باستانت/ که پيری است روشن نگر دوست دارم<br />
گرانمايه زردشت را من فزونتر/ ز هر پير و پيغامبر دوست دارم<br />
بشر بهتر از او نديد و نبيند/ من آن بهترين از بشر دوست دارم<br />
سه نيکش بهين رهنمای جهان ست/ مفيدی چنين مختصر دوست دارم<br />
ابر مرد ايرانئی راهبر بود/ من ايرانی راهبر دوست دارم<br />
نه کشت و نه دستور کشتن به کس داد/ ازينروش هم معتبر دوست دارم<br />
من آن راستين پير را، گرچه رفته ست/ از افسانه آن سوی تر، دوست دارم<br />
هم آن پور بيدار دل بامدادت/ نشابوری هورفر دوست دارم<br />
فری مزدک، آن هوش جاويد اعصا/ که ش از هر نگاه و نظر دوست دارم<br />
دليرانه جان باخت در جنگ بيداد/ من آن شير دل دادگر دوست دارم<br />
جهانگير و داد آفرين فکرتی داشت/ فزونترش زين رهگذر دوست دارم<br />
ستايش کنان مانی ارجمندت/ چو نقاش و پيغامور دوست دارم<br />
هم آن نقش پرداز ارواح برتر/ هم ارژنگ آن نقشگر دوست دارم<br />
همه کشتزارانت، از ديم و فاراب/ همه دشت و در، جوی و جر دوست دارم<br />
کويرت چو دريا و کوهت چو جنگل/ همه بوم و بر ، خشک و تر دوست دارم<br />
شهيدان جانباز و فرزانهات را/ که بودند فخر بشر دوست دارم<br />
به لطف نسيم سحر روحشان را/ چنانچون ز آهن جگر دوست دارم<br />
هم افکار پرشورشان را، که اعصار/ از آن گشته زير و زبر دوست دارم<br />
هم آثارشان را، چه پندو چه پيغام/ و گر چند، سطری خبر دوست دارم<br />
من آن جاودان ياد مردان، که بودند/ بهر قرن چندين نفر دوست دارم<br />
همه شاعران تو و آثارشان را/ به پاکی نسيم سحر دوست دارم<br />
ز فردوسی، آن کاخ افسانه کافراخت/ در آفاق فخر و ظفر دوست دارم<br />
ز خيام، خشم و خروشی که جاويد/ کند در دل و جان اثر دوست دارم<br />
ز عطار، آن سوز و سودای پر درد/ که انگيزد از جان شرر دوست دارم<br />
وز آن شيفته شمس، شور و شراری/ که جان را کند شعلهور دوست دارم<br />
ز سعدی و از حافظ و از نظامی/ همه شور و شعر و سمر دوست دارم<br />
خوشا رشت و گرگان و مازندرانت/ که شان همچو بحر خزر دوست دارم<br />
خوشا حوزه شرب کارون و اهواز/ که شيرينترش از شکر دوست دارم : <strong>مهدی اخوان ثالث</strong><br />
<br />
ز پوچ جهان هیچ اگر دوست دارم - اجرا : فرهاد مهراد<br />
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=mQBDo48tqCE">http://www.youtube.com/watch?v=mQBDo48tqCE</a><br />
</div>
<div style="text-align: center;">
ايران، اي سراي اميد/ بر بامت، سپيده دميد<br />
بنگر كزين ره پر خون/ خورشيدي خجسته رسيد<br />
اگر چه دل ها پر خون است/ شكوه شادي افزون است<br />
سپيده ی ما گلگون است/ واي گلگون است <br />
كه دست دشمن، در خون است<br />
<strong>اي ايران،</strong> غمت مرساد/ جاويدان، شكوه تو باد<br />
راه ما، راه حق، راه بهروزي است/ اتحاد، اتحاد، رمز پيروزي است<br />
صلح و آزادي/ جاودانه، در همه جهان، خوش باد<br />
يادگار خون عاشقان، اي بهار<br />
اي بهار تازه جاودان/ در اين چمن، شكفته باد : <strong>هوشنگ ابتهاج</strong><br />
<strong></strong> </div>
<div style="text-align: center;">
ایران، ای سرای امید - اجرا : محمدرضا شجریان<br />
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=5moII0GZ2tQ">http://www.youtube.com/watch?v=5moII0GZ2tQ</a><br />
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=u7GCypVgQyk">http://www.youtube.com/watch?v=u7GCypVgQyk</a><br />
</div>
<div style="text-align: center;">
دوباره، میسازمت <strong>وطن</strong>/ اگر چه با خشت جان خویش <br />
ستون به سقف تو می زنم/ اگر چه با استخوان خویش <br />
دوباره، می بویم از تو گُل/ به میل نسل جوان تو <br />
دوباره، می شویم از تو خون/ به سیل اشک روان خویش<br />
دوباره، یک روز آشنا/ سیاهی از خانه میرود <br />
به شعر خود رنگ می زنم/ ز آبی آسمان خویش <br />
اگر چه صد ساله مرده ام/ به گور خود خواهم ایستاد <br />
که بردَرَم، قلب اهرمن/ ز نعره ی آنچنان خویش <br />
کسی که « عظم رمیم» را/ دوباره انشا کند به لطف <br />
چو کوه می بخشدم شکوه/ به عرصه ی امتحان خویش <br />
اگر چه پیرم ولی هنوز/ مجال تعلیم اگر بُوَد<br />
جوانی آغاز می کنم/ کنار نوباوگان خویش<br />
حدیث حب الوطن ز شوق/ بدان روش، ساز می کنم <br />
که جان شود هر کلام دل/ چو برگشایم دهان خویش <br />
هنوز در سینه آتشی/ بجاست کز تاب شعله اش <br />
گمان ندارم به کاهشی/ ز گرمی دمان خویش <br />
دوباره، می بخشی ام توان/ اگر چه شعرم به خون نشست <br />
دوباره، می سازمت به جان/ اگر چه بیش از توان خویش : <strong>سیمین بهبهانی</strong><br />
<strong></strong> </div>
<div style="text-align: center;">
دوباره میسازمت وطن - اجرا : داریوش<br />
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=ff8HXElRIQs">http://www.youtube.com/watch?v=ff8HXElRIQs</a></div>
<div style="text-align: center;">
<br />
در روح و جان من ، می مانی <strong>ای وطن</strong><br />
به زیر پا فتد آن دلی ، که بهر تو نلرزد<br />
شرح این عاشقی ، ننشیند در سخن<br />
که بهر عشق والای تو ، همه جهان نیارزد<br />
ای ایران ایران ، دور از دامان پاکت دست دگران ، بد گهران<br />
ای عشق سوزان ، ای شیرین ترین رویای من ، تو بمان ، در دل و جان<br />
<strong>ای ایران ایران</strong> ، گلزار سبزت دور از تاراج خزان ، جور زمان<br />
ای مهر رخشان ، ای روشن گر دنیای من به جهان ، تو بمان<br />
سبزی سر چمن ، سرخی خون من<br />
سپیدی طلوع سحر ، به پرچمت نشسته<br />
شرح این عاشقی ، ننشیند در سخن <br />
بمان که تا ابد هستی ام ، به هستی تو بسته<br />
در روح و جان من ، می مانی ای وطن<br />
به زیر پا فتد آن دلی ، که بهر تو نلرزد<br />
شرح این عاشقی ، ننشیند در سخن<br />
که بهر عشق والای تو ، همه جهان نیارزد : <strong>تورج نگهبان</strong><br />
<strong></strong> </div>
<div style="text-align: center;">
ای ایران ایران - اجرا : محمد نوری<br />
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=CO_RV3Pcy6g">http://www.youtube.com/watch?v=CO_RV3Pcy6g</a><br />
</div>
<div style="text-align: center;">
ما برای پرسیدن نام گلی ناشناس<br />
چه سفرها كردهایم، چه سفرها كردهایم <br />
ما برای بوسیدن خاك سر قلهها <br />
چه خطرها كردهایم، چه خطرها كردهایم <br />
ما برای آنكه <strong>ایران</strong> گوهری تابان شود <br />
خون دلها خوردهایم، خون دلها خوردهایم <br />
ما برای آنكه ایران خانه خوبان شود <br />
رنج دوران بردهایم، رنج دوران بردهایم <br />
ما برای بوئیدن بوی گل نسترن <br />
چه سفرها كردهایم، چه سفرها كردهایم <br />
ما برای نوشیدن شورابههای كویر <br />
چه خطرها كردهایم، چه خطرها كردهایم <br />
ما برای خواندن این قصه عشق به خاك <br />
خون دلها خوردهایم، خون دلها خوردهایم <br />
ما برای جاودانه ماندن این عشق پاك <br />
رنج دوران بردهایم، رنج دوران بردهایم : <strong>نادر ابراهیمی</strong><br />
<strong></strong> </div>
<div style="text-align: center;">
ما برای آنكه ایران گوهری تابان شود - اجرا : محمد نوری <br />
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=3Ejv9Nu-_Qo">http://www.youtube.com/watch?v=3Ejv9Nu-_Qo</a><br />
</div>
<div style="text-align: center;">
<strong>ایرانِ من</strong> که خسته و زارم ترا/ آخرچگونه دوست ندارم ترا؟ <br />
با من چه میکنی که به خونِ جگر/ زینگونه بیشکیب و قرارم ترا<br />
چون ماهوارهای که به گِردِ زمین/ گردان بوَد، به گِردِ مدارم ترا<br />
زان سان که دشمنان ترا دشمنم/ از یاورانِ مُشفقِ یارم ترا<br />
با آنکه از کنار توام بر کران/ گویی که روز و شب به کنارم ترا<br />
تا دررسد سعادتِ دیدار تو/ رؤیانوردِ لحظه شمارم ترا<br />
چون بلبلی که جانب گُل میپرد/ با یادِ گل به گشت و گذارم ترا<br />
تا سردهم سرودِ سرافرازیت/ شعر و سرود و شور و شرارم ترا<br />
چون آتشی که شعلۀ رنگین دهد/ رنگین چو دانههای انارم ترا<br />
آن شاخۀ شکستۀ باغم ولی/ چون میوۀ رسیده به بارم ترا<br />
با آنکه ره به خِطّۀ دیگر بَرَد/ شادم که سرنشینِ قطارم ترا<br />
دشمن اگر به سلسله بندد مرا/ باکم نه زانکه سلسله دارم ترا<br />
بذر کویر و طعمۀ طوفان شود/ گر دانهها به خاک نکارم ترا<br />
تا خطّ و رسم و نقش و نگارِ منی/ بر لوحِ جان، به نقش و نگارم ترا<br />
تا دست من به دامن مِهرت رسد/ هرگز زمِهر، دست ندارم ترا<br />
با سالهای سردِ زمستانیام/ چشم انتظارِ فصلِ بهارم ترا<br />
روزی که سربلندیات از رَه رسد<br />
بر خاک ِ راه، آینه دارم ترا : <strong>محمد جلالی چیمه</strong> (م. سحر)</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<a href="http://saadatnoury.blogspot.ca/2011/07/blog-post.html"> قصیده ی ایران من</a><br />
</div>
<div style="text-align: center;">
من کجای این جهان را دوست دارم/ من کدامین مردما ن را دوست دارم<br />
دوستان و دود ما ن را دوست دارم/ جاودا ن ، آزاد گا ن را دوست دارم<br />
من <strong>وطن</strong> را ، آشیا ن را دوست دارم/ من در آ نجا بس مکا ن را دوست دارم<br />
ازهرند و از سهند و تا نهاو ند/ ازکرج ، از اوج توچال ، تا دماوند<br />
از ارا ک و از نطنز و یزد و تبریز/ تا درون خانه های خشت نیریز<br />
ازمزار کوروش و از پایگاه تخت جمشید/ تا به کنگاور کنار معبدافسانه ناهید<br />
یا زنیشابور وقوچان تاانارستا ن ساوه/ وز ره پرپيچ وخم روی کتل سوی گناوه<br />
از بر دروازه ی قرآن شیر ا ز/ تا به دزفول و سنند ج تا به اهواز<br />
از کران لنگه ، تا قلب لرستان/ یا ز تهران تا به ساری ، تا گلستا ن<br />
از مغا ن و گنبد و از دشت میشا ن/ تا میا ن کو چه های تنگ کا شا ن<br />
از شمیرا ن ، تا به چا رباغ سپا ها ن/ از میا نه ، تا درون باغ ما ها ن<br />
از جوار جنگل نور، خط ساحل در شمال/ تا به قلهک، باغچه های کوی یخچال<br />
همره کوچ عشایر ، از طریق چارمحال/ تا ابرقو در کنار و زیر آن سرو کهنسال <br />
از ره میدان شوش تا زادگاه شیخ رازی/شهر ری، یعنی همان منزلگه دانای ماضی<br />
یا زگوشه گوشه های باغ انگوری اوشان/تا به زیرشاخه ی زیتون، مسیر را ه لوشان<br />
یا که از توس ، سوی فردوس تا گنا با د/ تا به آ بادا ن ، کنا ر نخل های احمد آباد<br />
از سمنگا ن تا کناره ، راه چا لو س/ از ورای صخره ها وجلگه ها ی سبز زاگروس<br />
تا به زیر آ سمان پرستاره ، شهرکرمان/ یا بسوی تپه های نفتی مسجد سلیمان<br />
من کجای این جها ن را دوست دارم/ من <strong>وطن</strong> را ، آشیا ن را دوست دارم: <strong>دكتر منوچهر سعادت نوري</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br />
هنوز مهر تو در قلب ماست <strong>ای ایران</strong>/ هنوز هم دل ما حق نماست ای ایران<br />میان خون من و خاک توست پیوندی/ که تا به صبح قیامت بجاست ای ایران<br />شمیم عطر شهیدان سرفراز وطن/ گواه صحت این مدعاست ای ایران<br />به لطف کیش اهورایی تمدن ساز/ هنوز خاک وطن کیمیاست ای ایران<br />هنوز خاک فرح زای مهر پرور تو/ به چشم جان همه توتیاست ای ایران<br />هنوز در دل گهوارهها فریدون هست/ هنوز خشم فرانک رواست ای ایران<br />هنوز پهلوی سهراب می درد رستم/ که قتل افسر دشمن سزاست ای ایران<br />صبور باید و آگه به روز سختیها/ که گاه نوبت رنج و بلاست ای ایران<br />عصای علم بباید که بشکند جادو/ جواب مار، گهی اژدهاست ای ایران<br />ز کارنامهی ننگین زور و زر اکنون/ زمین عشق سرای بلاست ای ایران<br />به یاد قصهی خونرنگ عشق و آزادی/ به غم نشسته دل کوچههاست ای ایران<br />به خون پاک شهیدان ملک جم سوگند/ که روز جوشش ایمان ماست ای ایران<br />دل است ودیدهی «امید» و صبح رستاخیز<br />و مرگ و ظلم که حکم خداست ای ایران : <strong>مصطفی بادکوبه ای</strong><br />
<strong></strong><br />
مژدگانی می رسد از چشمه ساران/ برای شوره زاران<br />قطره قطره می چکد در گوش گلها/ ترنم های باران<br />ای بیقراران، آیینه داران/ گُل می کند آیینه ی صبح فروزان<br />از شب چشم انتظاران<br /><strong>ای جاودان ایران من</strong> ایران من ایران من ایران من<br />کشور گل، بهار سرو و سنبل<br />صد کاروان گل می رسد منزل به منزل<br />خرامان و خرامان/ تا پیش پای عاشقان دامن فشاند<br />گلستان در گلستان/ از مشرق جان، خورشید ایمان<br />گل کرده در چشم جهان صبح درخشان/ جان فدای نام ایران<br />ای جاودان ایران من ایران من ایران من ایران من :<strong> ناشناس</strong><br />
<strong></strong><br />
ای جاودان ایران من ایران من - اجرا : علیرضا افتخاری<br /><a href="http://tarane1400.blogfa.com/">http://tarane1400.blogfa.com/</a><br />
<br />
ترا روزی رها ، از ظلمت و بیداد ، می خواهم<br />لبت را وا به خنده ، مردمت را شاد، می خواهم<br />ترا بر قله های بیستون_ سبز_ آزادی<br />نماد کوشش عاشق ترین فرهاد می خواهم<br />ترا با قلبی از جنس گل آلاله ی دشتی<br />تنت را باغ سرو و سبزه و شمشاد می خواهم<br />دو دستت را پر از احساس ناب رویش امید<br />تمام غصه هایت را به دوش باد می خواهم<br />ترا ای خانه ی تاریخی قومی سراسر مهر<br />نه تاریک و نه بی رونق، ترا آباد می خواهم<br />ترا خاموش نه، خسته و زخمی نمی خواهم<br />که دائم در خروش و جنبش و فریاد می خواهم<br />ترا از ابتدای یک خلیج بی نهایت پاک<br />و تا آنجا که تیر آرش ات افتاد می خواهم<br />برای پر کشیدن تا دل یک آسمان لبخند<br />ترا <strong>ایران جاویدان من</strong> ، آزاد می خواهم : <strong>آناهیتا ترکمان</strong><br /><br />ایران جاویدان من - اجرا : آناهیتا ترکمان <br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=aiIHgSFprbo">http://www.youtube.com/watch?v=aiIHgSFprbo</a><br />
<br />
<a href="http://saadatnoury.blogspot.ca/2011/06/blog-post_8109.html">ای وطن، ای ایران</a> <br />
<br />
<strong>ای وطن</strong> ، زرینه هفت آئینه داری<br />
ای بسا گوهر ، که در گنجینه داری<br />
در تمدن ، سهم ها ، دیرینه داری<br />
دانش و فرهنگ را ، پیشینه داری<br />
در هنر ، معماری_ تزئینه داری<br />
خط و تذهیبی خوش و نقشینه داری<br />
ای که خورشیدی طلا، زرینه داری<br />
بس گلستان، دشت ها سبزینه داری<br />
ای که صد افسانه بر هر سینه داری<br />
رستم و رودابه و تهمینه داری<br />
عاشقانه ، ساغر_ آبگینه داری<br />
مستی ، از گل باده ی دوشینه داری<br />
وین زمان بس خرقه ی پشمینه داری<br />
سوگ ها ، از شنبه تا آدینه داری<br />
ای که قلبی ، با صفا ، بی کینه داری<br />
پس چرا ، سنگین غمی در سینه داری؟<br />
ای خزان را سه دهه ، بیشینه داری<br />
چون اسیران جامه ی رنگینه داری<br />
ای که خورشیدی ، چنان زرینه داری<br />
پس چرا ، عصری چنین غمگینه داری؟</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<strong> دكتر منوچهر سعادت نوري</strong></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<a href="http://saadatnoury.blogspot.ca/2012/12/blog-post_15.html">مجموعه ی گٔل غنچههای پندار</a> </div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-19142141438935424662013-08-06T13:21:00.001-07:002020-12-17T07:02:51.299-08:00رباعیات تغذیه (غذا، نوشیدنی، وعده های غذایی و ...)<div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/fa/thumb/0/0f/Tamin3.jpg/280px-Tamin3.jpg" style="display: block; padding: 1em 0; text-align: center; "><img alt="" border="0" width="200" data-original-height="250" data-original-width="280" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/fa/thumb/0/0f/Tamin3.jpg/280px-Tamin3.jpg"/></a></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<strong>رباعی "صبحانه"</strong></div>
<div style="text-align: center;">
از خواب_ سحر ، بر خیز<br />
بنشین ، سر_ صبحانه </div>
<div style="text-align: center;">
نانی , و پنیری ، خور<br />
گر هست ، در آن خانه!<br />
<br />
<strong>رباعی "موز"</strong></div>
<div style="text-align: center;">
از "موز" ، اگر چه راضی شده است<br />
بشمردن آن، "رنج_ ریاضی" شده است</div>
<div style="text-align: center;">
میمون شده و به "موز بازی" شده است<br />
با خط_ جنون ، "خط_ موازی" شده است!</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<strong>رباعی "زرشک"</strong></div>
<div style="text-align: center;">
تا به او گفتند ، از وصف_ فلان<br />
خنده ای کرد و بگفتا ای زرشک</div>
<div style="text-align: center;">
عادت او گشته ، گوید بی امان<br />
پاسخ هر گفته را با ای زرشک!</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<strong>رباعی "باده"</strong></div>
<div style="text-align: center;">
باده نمی چشی ، ز لب_ ساغر_ بلور<br />
گامی نمی نهی ، که برقصی بسان حور </div>
<div style="text-align: center;">
دل را نمی دهی ، به نوایی که از سرور<br />
گردیده ای ، حکایت آن سنگ پر صبور</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<strong>رباعی "پسته"</strong></div>
<div style="text-align: center;">
ای خبره به کار_ باغداری<br />
مشغول شدی به پسته کاری</div>
<div style="text-align: center;">
فردا ، که چو پسته ها در آید<br />
سرگرم شوی به پسته خواری!</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<strong>رباعی "تخمه کدو و تخمه ژاپنی"</strong> </div>
<div style="text-align: center;">
و تخمه بشکنی با یار جانی!<br />
که شاید "بت شکن" خود را بخوانی؟<br />
ز ژاپن چون ندیدی خیر، آنی<br />
به "لندن" می روی تا می توانی؟</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<strong>رباعی "کدو"</strong></div>
<div style="text-align: center;">
ای کدو ورد_ زبان دوستانی <br />
سوژه ی شعرِ_ مولوی جانی</div>
<div style="text-align: center;">
گاه سبز و گهی مسمایی<br />
مثل_ آن میهن_ من : ایرانی</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<strong>رباعی "گندم و جو"</strong></div>
<div style="text-align: center;">
بسا "گندم نمایان" ، "جو" فروشند<br />
"ریا کار" و دروغین خرقه پوشند<br />
میفکن دل ، بر این گندم نمایان<br />
که "مکارانه" در جوش وخروشند</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<strong>رباعی "هلو"</strong></div>
<div style="text-align: center;">
ای که رخسارت ، بسا زیبا<br />
چون ، هلویی ست پوست کنده</div>
<div style="text-align: center;">
هم ، که شاداب است و بی همتا<br />
هم ، که با عطری خوش آکنده<br />
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<strong>رباعی "سیب"</strong> <br />
یاوه گویی زیر چند ین شاخ سیب<br />
غیراز آن ، کاری و رفتاری نماند<br />
ثبت_میزان دم و بغض فضا<br />
در توان_ هیچ ابزاری نماند!<br />
<br />
<strong>رباعی "شیر و گوشت</strong>_<strong>شتر"</strong><br />
در شهر مشهد، شمال ایران <br />
یک کنگره ی شتر گشودند <br />
از شیر شتر و گوشت_ حیوان <br />
خوردند و بسی دعا نمودند!!!<br />
<strong><br /></strong><strong>رباعی "شلغم"</strong> <br />
در زمستان، به شلغم آور روی<br />
گر چه شلغم گران و بدنام است<br />
همه جا، یک خوراک_ شلغم جوی <br />
شلغم_ پخته بهتر از خام است<br />
<br />
<strong>رباعی "زردچوبه"</strong><br />
زرد چوبه خاصیت دارد، عزیز<br />
می نماید، بس غذا ها را لذیذ<br />
لیک، بنما احتیاط در مصرفش<br />
در خوراکی ها، کمی از آن بریز!!!<br />
<strong><br /></strong><strong>رباعی "چای"</strong> <br />
ای ننوشیده چای_ ایران را<br />
و ندانی که طعم_ چایی چیست؟<br />
چای_ خوش رنگ و عطر_ لاهیجان<br />
یک نمونه ز چای_ ایرانیست<br />
<br />
<strong>رباعی "قلیان همراه_ چای_ دبش"</strong><br />
قلیان_ جوش_ جعفر و ناز_ پری رخان<br />
"این هر دو در کشاکش دوران، کشیدنی ست"<br />
همراه_ چای_ دبش و معطر، کنار یار<br />
لب بوسه ای ز دلبر_ رعنا، چشیدنی ست!<br />
<br />
<strong>رباعی "سیب زمینی"</strong><br />
<a href="http://msnselectedarticles.blogspot.ca/2016/05/blog-post_19.html">سیب زمینی غذائیت دارد</a><br />
گرچه بسیار خاصیت دارد<br />
مصرفش چهار بار در هفته<br />
اشتباه است و معصیت دارد!<br />
<br />
<strong>رباعی " اعتصاب غذا "</strong><br />
<a href="http://msnselectedarticles.blogspot.ca/2017/01/blog-post_6.html">بهر دفع_ ستم، دفاع از حق</a>/ روش_ نیک، انتخاب باید کرد<br />
بهترین کار، اعتصاب غذاست/ از غذا، اجتناب باید کرد <br />
<br />
<b>رباعی غذاهای ضد سرطان</b><br />
سی خوراکیست در تمام جهان<br />
که مفیدست به رزم با سرطان<br />
بهر_ آگاهی از همه آنان<br />
"<a href="http://msnselectedarticles.blogspot.ca/2017/01/blog-post_25.html"> گفتنی های تغذیه </a>" بر خوان!<br />
<br />
<b>رباعی " آب هویج " </b><br />
<a href="http://saadatnoury.blogspot.ca/2017/11/blog-post_4.html">ای که خواهی بنگری مانند خوبان</a><br />
جرعه ای بر نوش از " آب هویج "<br />
بهتر است این آب، از آن مایعات<br />
که ترا سازند، گاهی مست و گیج!<br />
<div style="text-align: center;">
<strong>رباعی فایده و زیان قهوه</strong><br />
<a href="http://msnselectedarticles.blogspot.ca/2017/11/blog-post_23.html">مصرف قهوه گفته اند ای دوست</a>/ <a href="http://saadatnoury.blogspot.ca/2017/12/blog-post_4.html">سودمند است، بهر_ مو و پوست</a><br />
گر که نوشی تو <strong>قهوه</strong> را بس داغ/ "سرطان_ مری" بیایدت به سراغ</div>
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<strong>دکتر منوچهر سعادت نوری</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<strong></strong> </div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://saadatnoury.blogspot.ca/2012/12/blog-post_15.html">مجموعه ی گٔل غنچههای پندار</a> </div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-15566953765310831992013-07-31T07:09:00.000-07:002016-10-08T18:23:44.707-07:00انسان<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<img height="123" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/12/Flickr_-_moses_namkung_-_The_Crowd_For_DMB_1.jpg/1280px-Flickr_-_moses_namkung_-_The_Crowd_For_DMB_1.jpg" width="200" /><br />
بر تارک_ جبین_ خوش_ آن سرای سیب</div>
<div style="text-align: center;">
در آن بنا* که خشم و غضب بوده بی نصیب<br />
آنجا که اتحاد_ ملل آرزو کنند<br />
جایی که احترام_ ملل بوده بی رقیب<br />
آنجا که جنگ و صلح_مردم دنیا دهد نظام<br />
وآنجا که بر حقوق ملل بوده عزتی<br />
آنجا که بر کرانه ی اطلس نشسته است<br />
آنجا که غنچه بهر_ رهایی شکفته است<br />
یکجا نشان ز شاعر_ ایران گرفته است<br />
سعدی** بر آن بنا، سخنی نغز سفته است :<br />
باشد خطا که به "انسان" شوی تو نام<br />
گر فارغ از مصائب_ آحاد_ ملتی </div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<strong>دکتر منوچهر سعادت نوری</strong><br />
نیویورک </div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
*اشاره به شهر نیویورک (که به نام سیب بزرگ نیز خوانده می شود) و ساختمان سازمان ملل متحد است.<br />
** شعر سعدی : بنی آدم اعضا ی یک پیکر ند / که در آفرینش ز یک گوهرند / چوعضوى به درد آورد روزگار/ دگر عضوها را نماند قرار/ تو کز محنت دیگران بی غمی / نشاید که نامت نهند آدمی</div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://saadatnoury.blogspot.ca/2016/08/blog-post_25.html">بر گرفته از مجموعه سروده های امید و آرزو</a> </div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-57524947456283699232013-06-04T16:17:00.001-07:002019-07-28T05:08:40.581-07:00پیشترها ، می شد<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img height="200" src="https://3.bp.blogspot.com/-QWKYbMxpisM/TvyaXFMk_VI/AAAAAAAACUE/r601l9gLheg/s200/500px-Note.svg.png" width="200" /></div>
<div style="text-align: center;">
پیشترها ، می شد</div>
<div style="text-align: center;">
کنج_ یک دنج ، نشست</div>
<div style="text-align: center;">
چای را دیشلمه کرد</div>
<div style="text-align: center;">
لبوی_ گرم_ تنوری خورد</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
پیشترها ، می شد</div>
<div style="text-align: center;">
با رفیقان ، پوکر_ نرمی زد </div>
<div style="text-align: center;">
گهگهی ، راحت ، خونسرد</div>
<div style="text-align: center;">
از همه ی آنان برد</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
پیشترها ، می شد</div>
<div style="text-align: center;">
کافه ای رفت</div>
<div style="text-align: center;">
شیر_ داغی نوشید</div>
<div style="text-align: center;">
شکرین لب بوسید</div>
<div style="text-align: center;">
سر پل ، وقت_ غروب</div>
<div style="text-align: center;">
گشت زد و خوش چرخید</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
پیشترها ، می شد<br />
رستورانی ، رفت<br />
چلو را با خورشی، راحت خورد<br />
از غذا ، لذت برد<br />
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
پیشترها ، می شد</div>
<div style="text-align: center;">
گوش ، بر هر آهنگ </div>
<div style="text-align: center;">
توی_ یک ماشین ، راند</div>
<div style="text-align: center;">
یادی از "هایده" کرد</div>
<div style="text-align: center;">
همصدا با او خواند:</div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=Kaer0EPJ5KU">"مستی هم درد منو"</a></div>
<div style="text-align: center;">
"دیگه دوا نمی کنه"</div>
<div style="text-align: center;">
"غم با من زاده شده"</div>
<div style="text-align: center;">
"منو رها نمی کنه"</div>
<div style="text-align: center;">
"منو رها نمی کنه"</div>
<div style="text-align: center;">
و فضا ، شاعرابه بود </div>
<div style="text-align: center;">
و صدا ، ماهرانه بود</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
پیشترها ، می شد</div>
<div style="text-align: center;">
نعره و داد زد و شد ، فریاد</div>
<div style="text-align: center;">
ساز و آواز ، شنید از "فرهاد"</div>
<div style="text-align: center;">
قصه ی روز و حکایت ها را</div>
<div style="text-align: center;">
آه_ جانسوز و شکایت ها را </div>
<div style="text-align: center;">
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=DUxiR33ZBo4">"داره از ابر سیا"</a></div>
<div style="text-align: center;">
"خون میچکه"</div>
<div style="text-align: center;">
"جمعهها ، خون"</div>
<div style="text-align: center;">
"جای بارون میچکه"</div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=QaXOtCiKRak">قصه ی حیوانک_ "اشی مشی</a> </div>
<div style="text-align: center;">
که میافته</div>
<div style="text-align: center;">
توی_ حوض_ نقاشی"</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
پیشترها ، می شد</div>
<div style="text-align: center;">
شب شعر، راه انداخت</div>
<div style="text-align: center;">
از یکی ، خوبی گفت </div>
<div style="text-align: center;">
به فلانی ، هم تاخت</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
پیشترها ، می شد</div>
<div style="text-align: center;">
توی پارک ها ، رقصید</div>
<div style="text-align: center;">
پای لرزیدن_ خربوزه نشست </div>
<div style="text-align: center;">
مشت را ، سخت بجایی کوبید</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
پیشترها ، می شد</div>
<div style="text-align: center;">
راحت آسوده به "میدان" آمد </div>
<div style="text-align: center;">
"مولوی" را گشت</div>
<div style="text-align: center;">
"یک دست جام باده"</div>
<div style="text-align: center;">
"یک دست جعد یار"</div>
<div style="text-align: center;">
"رقصی چنین"</div>
<div style="text-align: center;">
"میانه ی میدان" داشت </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
پیشترها ، می شد</div>
<div style="text-align: center;">
سخن از عشق ، سرود </div>
<div style="text-align: center;">
خنده کرد ، قهقهه زد</div>
<div style="text-align: center;">
ته دل ، شادان بود</div>
<div style="text-align: center;">
پیشترها ، می شد</div>
<div style="text-align: center;">
بس چه چیز ها ، که نگفت</div>
<div style="text-align: center;">
بس چه کارها ، که نکرد</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<strong>دکتر منوچهر سعادت نوری</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://saadatnoury.blogspot.ca/2012/12/blog-post_15.html">مجموعه ی گٔل غنچههای پندار</a> </div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-77013185128853455532013-04-06T16:22:00.000-07:002013-10-01T04:32:59.489-07:00اشاراتی به "سرزمین" : از زبان برخی سرایندگان پارسی گوی<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<br />
<img height="200" src="http://farm4.static.flickr.com/3088/3102607420_cc7737662d.jpg" width="155" /><br />
<br />
نقد غمت که حاصل دنیا و دین ماست/ گنج خرابهی دل اندوهگین ماست <br />
یاد تو زود چون رود از دل که همرهش/ در اولین قدم نفس آخرین ماست <br />
بر خاک درگهت چه تفاوت اگر نهیم/ سر ، بر زمین ، که کوی بلا <strong>سرزمین</strong> ماست ... : <strong>محتشم کاشانی </strong><br />
<br />
مرا این<strong> سرزمین</strong> ، ناسازگار است/ به پرویز و سفاهانم ، چکار است <br />
ز پرویزم بدل چیزی نبوده ست/ چنان دانم که پرویزی نبوده ست <br />
من این آب وهوای ناموافق/ نمیبینم به طبع خویش ، لایق <br />
کجا با اسفهانم خوش فتاده ست/ که پندارم در آن ، آتش فتاده ست <br />
غرض اینست ، کز این آب و خاک است/ که جان غمگین و دل اندوهناک است <br />
چو باید رفت از این وادی به ناچار/ کجا باید نمود آهنگ_ رفتار... : <strong>وحشی بافقی </strong><br />
<br />
<strong> </strong> دارم از آسمان زنگاری/ زخم ها بر دل و همه کاری <br />
با من اکنون فلک در آن حد است/ از جگرخواری و دلآزاری <br />
که به او ، جان دهم به آسانی/ او ستاند ز من ، به دشواری...<br />
خون دل ، میچکد ازین نامه / گر به دست ، اندکی بیفشاری<br />
(پاره های جگر ، فرو ریزد / دامنم را ، اگر بیفشاری)...<br />
من که عار آیدم ز جالینوس/ کندم گر به خانه ، پاکاری <br />
فلک انباز کرده ، ناچارم/ با فرومایگان_ بازاری <br />
رسد از طعنشان ، به من گاهی/ دل خراشی ، کهن جگرخواری <br />
اف بر آن <strong>سرزمین</strong> که طعنه زند/ زاغ دشتی به کبک کهساری... : <strong>هاتف اصفهانی</strong> <br />
<br />
نگاه کن که غم درون دیده ام</div>
<div style="text-align: center;">
چگونه قطره قطره آب می شود<br />
چگونه سایه سیاه سرکشم<br />
اسیر دست آفتاب می شود<br />
نگاه کن تمام هستیم خراب می شود<br />
شراره ای مرا به کام می کشد<br />
مرا به اوج می برد مرا به دام می کشد<br />
نگاه کن تمام آسمان من پر از شهاب می شود<br />
تو آمدی ز دورها و دورها ز <strong>سرزمین</strong> عطر ها و نورها<br />
نشانده ای مرا کنون به زورقی ز عاجها ز ابرها بلورها<br />
مرا ببر امید دلنواز من ببر به شهر شعر ها و شورها ...: <strong>فروغ فرخزاد</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
در خاکهای تو ای <strong>سرزمین</strong> من، عشق عزیز من<br />
بیخویش و بیکران، با چشمهای باز، با قلب داغدار<br />
همچون شقایقی، رویید سرخ فام <br />
ای سرزمین من، ای سرزمین من<br />
بر خاکهای تو، در دست مردمت<br />
روییدهام به رنج، زیرتگرگ و باد<br />
باران ضربهها، طوفان سهمناک<br />
روییدهام به رنج، همچون چنارها<br />
با پنجههای سخت، در قلب قلب تو<br />
من ریشه کردهام، دهها هزار سال<br />
ای کوههای رنج، ای چشمههای اشک<br />
ای سرزمین من، خواهم که بر تنت<br />
پوشم حریر سبز، از هدیه ی بهار<br />
در کوچههای شهر، بر سبزههای دشت<br />
ای سرزمین من!<br />
خواهم گشاده دست، باشی و مهربان<br />
دریای موج زن، از خوشههای زرد<br />
چون گیسوی طلا، لغزد به چهرهات<br />
هر جا غریو کار، هر جا خروش عشق<br />
لای لای مادران، لبخند کودکان، در خوابهای ناز<br />
خواهم هزار بار، گلگون کنم رخت، در خون قلب خویش، اندام خاکیت<br />
ای سرزمین من! ای سرزمین من : آذر ۱۳۳۰ <strong>شاهرخ مسکوب</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
در <strong>سرزمین</strong> من<br />
بعد از طلوع خون، خبر از آفتاب نیست<br />
مهتاب سرخی از افق مشرق٬ بر چهره های سوخته می تابد<br />
وز آفتاب گمشده تقلید می کند<br />
اما هنوز، در پس آن قله ی سپید٬ خورشید در شمایل سیمرغ زنده است<br />
یک روز، ناگهان می بینمش که سایه فکندست بر سرم<br />
من شاهد برآمدن آفتاب شب <br />
در <strong>سرزمین</strong> دیگر و آفاق دیگرم<br />
گویی به ابتدای جهان باز گشتهام<br />
وین آفتاب تازه در آفاق باختر<br />
تنها تصوری است ز خورشید خاورم <br />
آه ای دیار دور ٬ ای سرزمین کودکی من<br />
خورشید سرد مغرب بر من حرام باد<br />
تا آفتاب توست در آفاق باورم<br />
ای خاک یادگار ٬ ای لوح جاودانه ی ایام<br />
ای پاک ، ای زلال تر از آب و آینه<br />
من، نقش خویش را همه جا در تو دیدهام<br />
تا چشم برتو دارم، در خویش ننگرم <br />
فانوس یاد توست که در خواب های من<br />
زیر رواق غربت، همواره روشن است<br />
برق خیال توست که گاه گریستن <br />
در بامداد ابری من پرتو افکن است<br />
اینجا، همیشه، روشنی توست رهبرم<br />
شب گرچه در مقابل من ایستاده است<br />
چشمانم از بلندی طالع به سوی توست<br />
وز پشت قله های مه آلودهی زمین<br />
در آسمان صبح تو پیداست اخترم<br />
ای ملک بی غروب<br />
ای مرز و بوم پیر جوانبختی<br />
ای آشیان کهنه ی سیمرغ <br />
یک روز ، ناگهان چون چشم من ز پنجره افتد به آسمان<br />
می بینم آفتاب تو را در برابرم : <strong>نادر نادرپور</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
اینجا که ماییم <strong>سرزمین_</strong> سرد_ سکوت است<br />
بال هامان سوخته ست ، لب ها خاموش<br />
نه اشکی ، نه لبخندی ،<br />
و نه حتی یادی از لب ها و چشم ها ... :<strong> مهدی اخوان ثالث</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
نه، اینجا زلالی علاج عطش نیست<br />
مرا بود باید بدان <strong>سرزمینی</strong>که هر بامدادان چو برخیزم از جای<br />
یکی جرعه از کاشی باژگون بلند آسمانش<br />
که خورشید بریان به ژرفای آبی ش باشد شناور بنوشم<br />
و تنپوش صبحانهام را سراپای<br />
از ابریشم زرد و نارنجی آفتابش ردائی بپوشم<br />
و هر شامگاهان ، چو در دشت باز شبانش بخوابم<br />
یکی رود الماس ریز و درشت ستاره<br />
ببارد همی تا سحرگاه بر گونه هایم<br />
و نجوای نرم نسیم پگاه اش<br />
کند مست و سرشار از عطر سنگین کاکوتی و پونه هایم :<strong> نعمت آزرم</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
ای تکدرخت شرقی مغرب نشين ، بگو<br />
از آيه های باور و نور و يقين ، بگو <br />
ای شهسوار وادی شعر دری ، بمان <br />
با من ز همصدايی صبح بهين ، بگو <br />
از آشيان سوخته بر شاخه های نور<br />
وز ريشه های سوخته از تفت کين ، بگو <br />
بعد از من و تو ، آبی آن آسمان چه شد؟<br />
تيغ طلوع برآمد از آن آستين ، بگو <br />
صد حنجره صدا به دل واژه ، آب کن <br />
در کوچه های مرده ی شهر غمين ، بگو <br />
از ريشه های آبی_ آواز های نور <br />
با باغهای خسته ی آن <strong>سرزمين</strong> ، بگو <br />
بس روز ها ، که روزنه ای ديده وا نکرد <br />
وردی برای ختم شب ای بهترين ، بگو : <strong>حميرا نگهت دستگيرزاده</strong> (شاعره ی افغانی)</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
دیدار کعبه، قبلهٔ ایمانم آرزوست/ داند خدا، زیارت ایرانم آرزوست<br />آن <strong>سرزمین</strong>، که داد به ما عّز و افتخار/ تکریم آن، ز عمق دل و جانم آرزوست<br />تا مفتخربه زاده ی آن <strong>سرزمین</strong> منم/تجدیدخاطرات رفته به دورانم آرزوست<br />دانم که آب رفته نگردد به جوی باز/ از ایلغار آنچه مانده به جا، آنم آرزوست</div>
<div style="text-align: center;">
هر ریزه سنگ کشور من فخر موزه ایست<br />
دیدار موزه ای به وسعت ایرانم آرزوست<br />
دارلفنون و زیور آن لوحههای پند/منقوش بر کتیبه ی ایوانم آرزوست<br />
همت بلند دار که مردان روزگار/ زرین نوشته بر در ایوانم آرزوست<br />
سر مست عطر بارش باران به خاک و کاه<br />
گردش به کوچه باغ شمیرانم آرزوست<br />
آن باد آتشین به روز و فرحبخش در شبان<br />
ریزد به جان که عطر فراوانم آرزوست<br />
اینجا به فصل گل نرسد بوی خوش ز گل<br />
عطر گل شکفته به بستانم آرزوست<br />
بسیار، سیر انفس و آفاق کرده ایم/کوه و کویر کشور ساسانم آرزوست<br />
بی حد وحصرکافه به یک نام دیده ام/رفتن به چای خانهٔ ویرانم آرزوست<br />
از گرد راه رسیده به دنبال کنج دنج/آن قیل و قال مردم خندانم آرزوست<br />
در استکان تنگ کمر لب گلابتون/ آن چای پر زمایه گیلانم آرزوست<br />
گم کرده راه خانهٔ معشوق وخوش خیال/آواز کوچه باغی رندانم آرزوست<br />
زنهار تا گذر نکنی از دیار دوست/ هشدار صادقانه مستانم آرزوست<br />
حب الوطن که ضامن ابقای کشور است<br />
من مومنم به آن و عزّت ایرانم آرزوست<br />
گویند آرزو نبود عیب بر جوان/ پیرم به سن و آرزوی جوانانم آرزوست<br />
باید وداع عالم فانی نمود و رفت/ خفتن کنار گور نیاکانم آرزوست<br />
دانم که ناا امید نگردم ز لطف حق/ الطاف و مهر آیزد منانم آرزوست<br />
من بس امید وصل ز یزدان طلب کنم<br />
هجران بس است و دیدن یارانم آرزوست<br />
خوش گفته است مولوی از سوز جان و دل<br />
کز دیو و داد ملولم و انسانم آرزوست : <strong>دکتر سید ضیا ء الدین شادمان</strong><br />
<br />
ای <strong>سرزمین</strong> و خاک_ اهورائی<br />
همسان _آن پرنده ی رویائی</div>
<div style="text-align: center;">
تنگ _غروب _ ساحل_ دریائی<br />
گشتی اسیر_ پنجه ی این بیداد</div>
<div style="text-align: center;">
دلبستگان _تو ،به هم آوائی<br />
بر بال_ یک سحر گه_ میترائی</div>
<div style="text-align: center;">
در کوشش و تلاش ،که فردائی<br />
از قید و بند _خصم ، شوی آزاد</div>
<div style="text-align: center;">
افسانه نیستی ، که تو : دنیائی<br />
بر جان و روح_ ما ، تو : تسلائی</div>
<div style="text-align: center;">
ای <strong>سرزمین</strong> و خاک_ اهورائی<br />
ای ششهزاره_ قصه ی تو ، در یاد</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<strong>دکتر منوچهر سعا دت نوری</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://saadatnoury.blogspot.ca/2012/12/blog-post_15.html">مجموعه ی گٔل غنچههای پندار </a></div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-68999359855155703152013-03-15T10:09:00.001-07:002013-03-19T06:47:52.835-07:00نوروز : در سروده های برخی سخنو ران امروز <div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<img height="130" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/fa/thumb/f/f8/Norooz_Pirooz.jpg/400px-Norooz_Pirooz.jpg" width="200" /><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
دو روز مانده به نوروز ، تهی ترم از جام<br />
و شب، دراز تر از طیلسان ضحاک است <br />
کجا برم دل را، دلم برای بهاران، بهانه می گیرد<br />
کجاست گوشه ی میخانه ای و عربده ای<br />
کجاست آتش تاکی و دود منکسری!<br />
ایا نشسته به معراج دشت های کبود<br />
ایا زمین اهورا، گذرگه مزدا ، ایا جوانه ی جم<br />
ایا دیار اوستا ، خانه ی خدای خرد<br />
ایا سلاله ی یعقوب لیث صفاری<br />
ایا قبایل هم شیون شبانه ی من<br />
چه شد که گوهر دین بهی ، به یغما رفت<br />
خدایگان، شنل سبز را به خاک افکند<br />
خدای آبادی ، که عاشق همگان بود و دلسپرده ی خلق<br />
ز تختگاه خودش، ناگهان، کناره گرفت<br />
و گوهران دهش را و ، داد را، گم کرد!<br />
خدای خوبان رفت<br />
خدای سلطه گران ، با بهار دشمن بود<br />
خدای سلطه گران ، از سپیده می ترسید<br />
خدای منتقمی بود، خودستای و عبوس!<br />
دو روز مانده به نوروز، آسمان ابری است<br />
ازآن خرابه، خبرهای داغ می آید<br />
نشسته اند سیه جامگان دیو سپید<br />
برای مرگ کبوتر، ستاره می شمرند<br />
کسی به یاد چمن نیست ، عاشقی جرم است!<br />
به آستانه ی درها و شمعدانی ها ، شکفته خنجر کین!<br />
دو روز مانده به نوروز ، رفته ام از یاد ، تهی ترم از جام<br />
بهار بود که عشقت میان اشک شکست<br />
بهار بی تو مرا کشت ، هرکجا قفس است<br />
قفس درون قفس ، من کجا روم، چه کنم؟ <strong> دکتر عارف پژمان</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
بهارا ، زنده مانی ، زندگی بخش<br />
به فروردین ما ، فرخندگی بخش<br />
بهارا ، باش کاین خون گل آلود<br />
برآرد سرخ گل ، چون آتش از دود<br />
میان خون و آبش ، ره گشائیم<br />
از این موج و از این توفان ، برآئیم<br />
به نوروز دگر ، هنگام دیدار<br />
به آئین دگر ، آیی پدیدار : <strong>هوشنگ ابتهاج (ه.الف.سایه)</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
اینجا ، غبار صورتی و سبزی<br />
پاشیده اند روی درختان دوردست<br />
که در هوا هنوز شناور ، معلق است<br />
از راه دور ، بوی بهار تو را هنوز<br />
آمیخته به خون خزانی ، احساس می کنم<br />
ای جلگه ای که رایحه ی هجرت<br />
از برگ برگ باغ و بهار تو ، می وزد<br />
می بینم آه ، اینجا گنجشک ها که بر لب پاشوره های حوض<br />
با ماهیان سرخ ، سخن از مهاجرت می گویند<br />
با سبزه نای گندم چنگیز ، دهقان توس و تبریز<br />
نوروز باستانی فرخنده باد : <strong>دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
آمد آمد بهار و من ، با خويش / می سرايم تويی بهار ، تويی <br />
می وزد ، تا نسيم فروردين / عطر گيج بنفشه زار تويی .... <br />
هفت سين است و سبزه و سنبل <br />
من و يادی و شمعی و سوزی<br />
زير لب ، باز سر کنم آرام / تو بهاری ، تويی که نوروزی : <strong>پیرایه یغمایی</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
نوروز ماندگار است تا یک جوانه باقی ست<br />
باقی ست جمع جانان تا این یگانه باقی ست<br />
بار دگر بریدند نای و نواش اما<br />
این ساز می نوازد تا یک ترانه باقی ست<br />
سینه به سینه گفتند کوتاه تا شود شب<br />
کوتاه می شود شب وقتی فسانه باقی ست<br />
عید است و نامه دارم از من رسان سلامی<br />
بشتاب ای کبوتر تا آشیانه باقی ست<br />
گم کردمش ! نشانی ش یک کوچه تا جوانی<br />
پیداش کن پرنده ! تا این نشانه باقی ست<br />
می چینمت ستاره از آسمان کرمان<br />
پرواز کن ستاره ! تا بام خانه باقی ست<br />
نور نگاه کورش بر بردگان بابل<br />
بعد از هزارها سال در هگمتانه باقی ست<br />
زیباست حرف باران در کوچه های تبریز<br />
آواز مولوی هست تا یک چغانه باقی ست<br />
دود اجاق وصلی کو در سفر بر افراشت<br />
بعد از هزار منزل در بلخ و بانه باقی ست<br />
در حیرتم که بعد از کشتار عشق اینک<br />
در زیر سقف تاریخ عطر زنانه باقی ست<br />
تازی وکینه توزی ، بخل وسیاه روزی<br />
نفرین بر انکه عدلش با تازیانه باقی ست<br />
عصر دگر بر آید این نیز هم سر آید<br />
گر نیستت یقینی حدس و گمانه باقی ست<br />
یغمائیان ربودند محصول عمر ما را<br />
بشتاب و کشت میکن تا چند دانه باقی ست<br />
افراط کرد و تفریط این ساربان گمراه<br />
ای کاروان سفر خوش راه میانه باقی ست : <strong>علیرضا میبدی</strong> </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
چه شود اگر گذارم سر خود به دوش باران<br />
و بنوشم از لبانش دو سه جرعه از بهاران<br />
تن تشنه را سپارم، به طراوت جسورش<br />
و، چو بید، گیسوان را کنم از شعف پریشان<br />
نفسش مسیح گونه بدمد شفای مستی<br />
به عروق سرد هستی و رهانـَدم ز حرمان<br />
بشوم چو لاله دربست، ز شراب ژاله سرمست<br />
برسد ندا: بنوش و به بهاریان بنوشان<br />
و بنفشه ها به شبنم، سر و روی خویش شویند<br />
که پرنده ای کـُندشان، به ترانه بوسه باران<br />
چو شکوفه های بی تاب و جوانه های بی خواب<br />
غزلم به رقص آید، به ترّنم هـَزاران<br />
چه شود اگر نسیمی بوزد ز سمت البرز<br />
که به بی قرار ِ غربت خبری دهداز ایران<br />
خبری به سرخی ِ گل و به لحن سبز بلبل<br />
همه مژده ی رهایی، ز حصار هر چه زندان<br />
خبراز طلوع امید به مرام گرم خورشید<br />
که زروزگار جمشید شده چیره بر زمستان<br />
چه شودکه سـِحرنوروز،به غمان کهنه پیروز<br />
ندهد دگر به بیداد، پر و بال ِ فتنه این سان<br />
برسد صدای عاشق، به شفاعت شقایق<br />
به هر آن کجا که شاید، برسد صدای انسان : <strong>ویدا فرهودی</strong> </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
نوروز رسید و رخت نو میپوشم<br />
با جوشش چشمهسارها میجوشم<br />
تا سال نو آغاز شود با مستی<br />
چشمان شرابی تو را مینوشم </div>
<div style="text-align: center;">
نوروز رسیده است شادی باید<br />
از بادۀ ناب هرچه نوشی شاید<br />
بادا که به فرخندگیِ این نوروز<br />
هر لحظۀ شاد باز شادی زاید </div>
<div style="text-align: center;">
روز نوی من مژدۀ نو روز منی<br />
نوروز بزرگ و شاد و پیروز منی<br />
من پیریِ- دوربادِ- فردای توام<br />
تو روح جوان سالیِ دیروز منی </div>
<div style="text-align: center;">
نو روز از ان سوی زمان آمده است<br />
گلجوشِ جوانیِ جهان آمده است<br />
تا پیر نباشند جوانان زاندوه<br />
نوروز شکفته وجوان آمده است </div>
<div style="text-align: center;">
نوروز خوش است و جشن نو روز رواست<br />
هر چند بزرگ داریاش باز سزاست<br />
نوروز بزرگ، زادن زردشت است<br />
روز شش فرودین و آن ویژۀ ماست : <strong>نعمت آزرم</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
عید آمد و اندوه فراوان داریم<br />
چشم ِ نگران به حال ِ ایران داریم<br />
از سیل سی و سه سالهمان قحطی زاد<br />
زانروست که آرزوی باران داریم : <strong>محمد جلالی چیمه</strong> (م. سحر)</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
نوروز که سبز رنگ و سرخ است و سپيد<br />
باز آمده با جامهی رنگينِ اميد<br />
اين جشن طبيعت است، مِی نوش و برقص<br />
جزيی ز طبيعتيم ما، بیترديد<br />
* * *<br />
نوروز چو با نور و نسيم آميزد<br />
سرمای سيه به کوی شب بگريزد<br />
خورشيد به شادباشِ اين پيروزی<br />
ذراتِ طلا به روی دنيا ريزد : <strong>مهرانگيز رساپور</strong> (م. پگاه)</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
بنوشید بنوشید ، رخ از یار نپوشید<br />
شما غنچه ی عیدید ، شما بوی بهارید <br />
از این گوژ در آیید ، به جز عشق نجویید<br />
چرا رنگ نباشد ، چرا خنده و آهنگ نباشد<br />
شما این همه رفتید ، شما این همه گفتید<br />
چه سدها که گذشتید ، چه جاها که سرودید<br />
مگر موج نبودید ؟<br />
چه شد شوق ِ دویدن ، به سرچشمه رسیدن<br />
شکستند ، شکستید - نشاندند ، نشستید<br />
کنون ، غم به سر آرید ، قبا را به در آرید<br />
سرور است ، سرور است ، همه آتش و نور است <br />
رخ ِ یار ببینید ، گل ِ بوسه بچینید<br />
برایید از آتش ، کهن رسم ِ سیاوش<br />
کمان را به در آرید ، به آرش بسپارید<br />
هدف سینه ی دیروز<br />
به شکرانه ی این جشن و به پیروزی نوروز : <strong>داریوش لعل ریاحی</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br />
چنبر زده هنوز<br />
در تراکم اندوه<br />
یک مرد ، یک تجسم تنهایی <br />
در پیچ کوچه ای که
دگر عابرش نبود !<br />
<br />
اینجا دگر مجال نعرهء رستم نیست<br />
یعقوب لیث ،
مرگ خراسان ، دید .<br />
دشت از صدای جغد به جان آمد<br />
نقال سالخوردهء شاهنامه<br />
از
فصل دیرپای پلشتی<br />
دیوانه گشته است.<br />
<br />
این حاکمان خدعه که
بربستند<br />
بر چارسوی مدرسه ، دیوار!<br />
میترسند از سپید<br />
میترسند از سیاه<br />
می
لرزند از طلیعه نوروز!<br />
<br />
هرچند شکسته قامت این برگ<br />
پتیاره خفته
بر سر هر راه<br />
من زنده ام چو آتش بی دود<br />
تا مرگ غافلانه
دژخیم! <strong>دکتر عارف پژمان</strong><br />
<br />
در آستان لحظهی میعاد<br />
خاک ناگهان سینه چاک داد<br />
و هزار سبز ملوس ز بطن باغچه دمید<br />
قلب زمین طپید، ناگهان، سال تحویل شد<br />
بلور نور آبگینه لب پر زد انگار و از پشت پنجره ، خورشید <br />
در صیقلای آینه خندید<br />
و بهارِ نگارین ، سوار مرکبِ زرّین غبار نسیم <br />
از راه سر رسید<br />
یکباره باغ شکوفان به لُختِ شاخهها شکوفه شکفت<br />
پرنده ، به شوق از آشیانه پرید و به نور و آب و آفتاب ، سلام گفت<br />
و جویبار به رقص طراوت در آمد و هلهله سر داد<br />
وه، چه فرخنده زادروزی است نوروز : میلاد پر شکوه طبیعت : <strong>جهانگیر صداقت فر</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br />
نوروز_ دلفروز ، پر ا کند عطر عید<br />
گل شد پدید و بلبل_ شیدا ، ز ره رسید</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
گر سال کهنه ، هیچ به جزغم ، نیا فرید<br />
بنگر به سال نو ، که ز شادی ، دهد نوید</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<strong>دکتر منوچهر سعادت نوری</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<a href="http://saadatnoury.blogspot.ca/2012/12/blog-post_15.html">مجموعه ی گٔل غنچههای پندار</a></div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-65364382039519531182013-02-05T17:48:00.003-08:002013-02-05T17:48:43.523-08:00خا طره <div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span dir="rtl"><strong>برای ماهرخ</strong></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
من در صفای عشق تو می د ید م<br />آن ا لتها ب_ دوره ی هستی را </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
من ازشکوفه زار تو می چید م<br />آن غنچه های جوشش و مستی را </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
خورشید با مد ا د ی من ، بود ی<br />لبخند_ آ سما نی تو ، رخشا ن</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
شب های تیره شادی من بود ی<br />گیسو و هر کرشمه ی تو افشا ن</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
درسا حل_ وجود تو می گشتم<br />با گا م ها ی و ا له و شید ا یی</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
د ریا ی ا شتیا ق تو می جستم<br />در روزگا ر حسرت و تنها یی</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<strong>دکتر منوچهر سعا دت نوری</strong> </div>
<div style="text-align: center;">
نیویورک - ۱۹۶۸ </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
برگرفته از مجموعه ی امید و آرزو</div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-6717003879935451392012-12-22T04:08:00.000-08:002020-03-09T06:37:19.316-07:00نا م خلیج فا رس<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div align="center">
١ </div>
<div align="center">
<a href="http://legacy.iranian.com/main/blog/m-saadat-noury-5" rel="nofollow">ای خلیج آ بی و پیو سته فا رس</a><br />
همرهت نام خوش و برجسته فارس </div>
<div align="center">
ای خلیج نیلی و نا می فا رس<br />
ا ی نشسته در کنا ر قوم پا رس </div>
<div align="center">
جا ی تو وا لا ترین حد و مکا ن<br />
در د ل و در جا ن ما ایرا نیا ن </div>
<div align="center">
رونق ا حوا ل د نیا بود ه ا ی<br />
هرمزت تنگه گلوگا ه جها ن </div>
<div align="center">
وصله ی ا صلی مرز و بوم ما<br />
غبطه ا ی بر دشمنا ن شوم ما </div>
<div align="center">
ا ی خلیج نیلی و نا می فا رس<br />
چون زمرد می درخشد بر تو نام </div>
<div align="center">
تا که ایران هست و دنیا بر د وا م<br />
نا م تو پا یند ه هست و مستد ا م </div>
<div align="center">
٢<br />
نوشتاری پیرامون "<a href="http://legacy.iranian.com/main/blog/m-saadat-noury/first-iranian-gulf-waterway-persian-gulf" rel="nofollow"> نا م خلیج فا رس</a>" به زبان انگلیسی از همین سراینده </div>
<div align="center">
٣ </div>
<div align="center">
همیشه قلب_ من' با یا د_آنجا ست<br />
درون_ رگ رگ آن خا ک_ زیبا ست<br />
<br />
که قوم_ آرین منزل بر آن سا خت<br />
خجسته نا م_ ا یر ا ن ازهما نجا ست<br />
<br />
د یا ری ' قا فله سا لار_ د ا نش<br />
و رنگین پرچم ا ش ' پا ینده با لاست<br />
<br />
همیشه یا د_من' بر قلب_آنجا ست<br />
که آنجا آسما ن' صا ف ست و مینا ست </div>
<div align="center">
و تا سوی_ خلیج_ نیلی_ فا رس<br />
کنا ر_ آن خزر' دیرنده دریا ست </div>
<div align="center">
ندیدم بهتر از آن سرزمینی<br />
و آنجا بهترین نقطه به دنیاست </div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<strong>دکتر منوچهر سعادت نوری</strong> </div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<a href="http://saadatnoury.blogspot.ca/2012/12/blog-post_15.html">مجموعه ی <strong>گٔل غنچههای پندار</strong></a></div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-26675923239485707122012-12-10T17:42:00.002-08:002018-01-09T09:16:28.922-08:00کجاست؟ خورشید عالمتاب<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<span style="font-family: "tahoma"; font-size: x-small;">
</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "tahoma"; font-size: x-small;"><span align="right" dir="rtl" style="direction: rtl; text-align: right;"><strong>بمناسبت رویداد دلخراش </strong></span></span><strong style="font-family: tahoma; font-size: small; text-align: right;"> </strong><span style="font-family: "tahoma"; font-size: x-small;"><span align="right" dir="rtl" style="direction: rtl; text-align: right;"><strong>در"کلرادو" </strong></span></span><strong style="font-family: tahoma; font-size: small; text-align: right;">در</strong><span style="font-family: "tahoma"; font-size: x-small;"><span align="right" dir="rtl" style="direction: rtl; text-align: right;"><strong> </strong></span></span><span style="font-family: times; font-size: x-small; text-align: right;">22 07 2012</span></div>
<span style="font-family: "tahoma"; font-size: x-small;">
<div style="text-align: center;">
<span align="right" dir="rtl" style="direction: rtl; text-align: right;"><span style="font-family: "times";"> </span></span><span style="text-align: right;">دنیای ما، دنیای گلسرخ بود و عطر شکوفه ها</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span align="right" dir="rtl" style="direction: rtl; text-align: right;">چشم انداز نسترن و بنفشه بود و اقاقیا<br />رایحه ی خوش زنانه بود: رایحه ی بهشت_ رویاها<br />رقص_ نرم_ ماهی بود در یک تنگ_ بلور<br />و آن تنگ_ بلور ، مظهر_ تمام_ دنیا بود<br />دنیای ما، ترانه بود و موسیقی و ساز و آواز<br />بال های گشوده بود بر آهنگ_ پرواز<br />دنیای ما، انصاف بود و مروت<br />باور به فضیلت بود و به امانت<br />اما، چه وحشتناک دنیایی شد این دنیا<br />همه ، شیون است و مصیبت و نا فرجامی<br />زلزله، پشت زلزله است و سیل و سونامی<br />روز و شب، کشتار مردمان است در شمال_آفریقا</span><br />
زجر و شکنجه است در آن دیار و کاشانه <br />
<span align="right" dir="rtl" style="direction: rtl; text-align: right;">نابودی و اعدام است در خاورمیانه<br />این قتل_ انسانیت است<br />بمب و ترور است در بازارهای تورنتو<br />جایی که هر یک از ما، می توانست در آنجا<br />با دوستان و یا با خانواده، در حال_ قدم زدن باشد<br />این قتل_ گرد همایی و با یکدیگر بودن است<br />رگبار_مسلسل است در تماشاخانه ای در کلرادو<br />جایی که هر یک از ما، می توانست در آنجا<br />در حال_ تماشای یک صحنه باشد<br />این قتل_ فرهنگ و هنر است<br />چه وحشتناک دنیایی شد این دنیا<br />در دام_ بس ناکسان و نا بکاران<br />گرفتار_ ظلمت و تاریکی و چه بی شماران<br />کجاست خورشید عالمتاب ؟</span></div>
</span><br />
<div>
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div dir="rtl" style="text-align: center;">
</div>
<div dir="rtl" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div dir="rtl" style="text-align: center;">
<span align="right" dir="rtl" style="direction: rtl; text-align: right;"><strong><span style="color: black; font-family: "times";">دکتر منوچهر سعادت نوری</span></strong></span></div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-3186012518972352922012-04-23T07:59:00.002-07:002013-04-27T04:06:33.719-07:00برترین پیام ونیکوترین شعار<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img height="200" src="http://paapack.files.wordpress.com/2009/07/azadi.jpg" width="141" /><br />
</div>
<div style="text-align: center;">
ما درمیا ن مهلکه فهمید یم<br />
عمده ترین پیا م کد ا مین است</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
از با م خا نه ها همه بشنید یم<br />
همبستگی پیام نخستین است</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
درمتن آن پیام چنین د ید یم<br />
دولت جدا زمساله ی دین است</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
نیکوترین شعارکه بگزیدیم<br />
آزادی ست وعدل که آیین است</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<strong>دکتر منوچهر سعا دت نوری</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
بر گرفته از مجموعه سرودههای زنجیرها</div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-64920157086396117902012-04-23T07:53:00.002-07:002016-06-01T14:41:33.394-07:00عید ایران<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<img height="131" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e7/Nations_Gate_palace_(kakh-e-darvaz-e-keshvarha)_in_Persepolis.tif/lossy-page1-200px-Nations_Gate_palace_(kakh-e-darvaz-e-keshvarha)_in_Persepolis.tif.jpg" width="200" /><br />
عید ا یرا ن تو مخوان روز_ یک_ فروردین</div>
<div style="text-align: center;">
بلکه آن روز که آزادی_ ملت ، تضمین</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
همه آ زا د و برابر ، همه مومن به صلاح<br />
شک و ترد ید شده محو ، در آغوش یقین</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
نظر_ فقه معزز به مسا جد ، اما<br />
امر دولت ، همه منفک ز سر _ مذهب و د ین</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
عصر_ آزادگی و عهد_ مروت حا کم<br />
عشق ، غالب شده بر موعظه ی نفرت و کین</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
مرد و زن ، همره و در قافله ی کار و تلاش<br />
تا همه بو م شود ، پهنهای از باغ بر ین</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
فره هشیار ، که تاریخ دگر باید خواند<br />
عید ا یرا ن تو مخوان روز_ یک_ فرورد ین</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
بلکه آن روز که آزادی ملت ، تضمین<br />
امر دولت ، همه منفک ز سر مذهب و د ین</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<strong>دکتر منوچهر سعادت نوری</strong></div>
<div style="text-align: center;">
اسفند ١٣٨٣</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
بر گرفته از مجموعه سرودههای زنجیرها</div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-31961087305820129382012-04-12T15:54:00.001-07:002020-11-28T18:21:07.984-08:00عروسی : پیوند زناشویی>
سفره ی عقد بچینید و نشا نید بر آن ، مجمر عود<br />
شمع و آیینه گذارید و بر آرید ز دل بانگ و سرود </div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
کف زنید ، گل بفشا نید ، بسا زید بسی ولوله ها <br />
جمع مجلس به سرورست و فضا گشته پر از هلهله ها </div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
همه لب ها به تبسم ، همه جا شا دی ها ست <br />
وقت پاینده ی عشق است و به پا ، ساز و نواست </div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
چه مبارک سحری هست و چه فرخنده شبی<br />
جشن داماد و عروس است و زمان ، کامرواست </div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<strong>دکتر منوچهر سعادت نوری</strong> </div>
<div align="center">
چها رم سپتا مبر ۲۰۰۴ - مونترال </div>
<div align="center">
</div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
بر گرفته از مجموعه سروده های امید و آرزو </div>
</div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-12924021673130798502012-04-01T11:54:00.002-07:002013-04-27T03:10:45.389-07:00سیزده بدر : با نگاهی شاعرانه<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img height="133" src="http://www.asriran.com/files/fa/news/1389/1/14/130011_217.jpg" width="200" /></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
درباره ی سیزده بدر برخلاف نوروز و سایر جشن های باستانی و ملی ایران از حافظ ، سعدی ، خیام و سایر شعرای کلاسیک کمتر سروده ای یافت می شود و این شاید بواسطه محدودیت هایی است که بعد از حمله ی اعراب در جامعه ی فرهنگی ایران معمول گردیده است . حتی از اجتماعات مربوط به سیزده بدر نیز در سفرنامه های جهانگردان اروپایی از زمان صفویه تا اواخر دوران قاجار نشانه ای نیست.</div>
<div style="text-align: center;">
اگر چه این امر به پژوهشی گسترده تر نیاز دارد اما بنا به نوشته ی بسیاری از نظریه پردازان در پهنه ی پر فراز و فرود چهار ده قرن گذشته مذهبیون تند خو و افراطی ، در همه ی تصميم گيری های سياسی و اجتماعی مشارکت میورزیدند و مردمان را به گريه و اندوه و ترس ازآخرت تشويق می کردند.</div>
<div style="text-align: center;">
بی تردید این امر یکی از انگیزه هایی بوده است که شاعران ایرانی را از غزلسرایی در زمینه ی سیزده بدر و پاره ای دیگر از جشن هایی که در آن هنگام و هنگامه ها با گردش و تفرج همراه بوده ، باز می داشته است.</div>
<div style="text-align: center;">
به هر حال باید دانست که به باور ایرانیان قدیم سیزده بدر روز رهایی از چنگال اهریمن ، روز پیوستن به یزدان و روز "جشن فرخنده ی خواهش باران و پاكيزگي طبيعت و مظاهر آن" است. آنان در سیزدهمین روز بهار، تابستان و پاییز، جشنی همراه با سركشی به طبیعت در ستایش " تیشتَـر" ایزد بارندگی برگزار می كردند.</div>
<div style="text-align: center;">
با یکدیگر برخی از ترانه های محلی و سروده هایی را نیز پیرامون سیزده بدر از سهراب سپهري، احمد پناهنده ، شهریار، یمینی شریف، توکلی ، محمد جلالی چیمه (م. سحر) و نگارنده مرور می کنیم، باشد که در این روز خجسته پنجره ها را گشوده و چشمها را شستشو دهیم </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
چشم ها را بايد شست ، جور ديگر بايد ديد</div>
<div style="text-align: center;">
واژه را بايد شست .</div>
<div style="text-align: center;">
واژه بايد خود باد ، واژه بايد خود باران باشد </div>
<div style="text-align: center;">
چتر را بايد بست ،</div>
<div style="text-align: center;">
زير باران بايد رفت .</div>
<div style="text-align: center;">
فكر را ، خاطره را ، زير باران بايد برد .</div>
<div style="text-align: center;">
با همه مردم شهر ، زير باران بايد رفت .</div>
<div style="text-align: center;">
دوست را ، زير باران بايد جست : <strong>سهراب سپهري</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
سبز بادا سبز ِ سبز، جشن ِ بَد َر</div>
<div style="text-align: center;">
عشق بادا هر سرای، هر انجمن، در هر مقر</div>
<div style="text-align: center;">
ای رفیقان در دیار ِ یار، کنید سیزده بَد َر</div>
<div style="text-align: center;">
یادی از غربت نشینان را، در آن دشت و دمن آرید نظر</div>
<div style="text-align: center;">
سبز بادا سیزده ِ سبز ِ سرور</div>
<div style="text-align: center;">
در گل و باغ و چمن، ایام را قدری مرور</div>
<div style="text-align: center;">
ای دلا ای جان ِ ما ای روز ِ سبز باغ ِ جوان</div>
<div style="text-align: center;">
حسرت ِ دیدار را بر ما گشا خاک ِ وطن را پر غرور : <strong>احمد پناهنده</strong> </div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
گویا در یک سیزده نوروز شهریار در باغی با یاران به گپ و گفتگو مشغول بوده که ناگهان پس از مدت ها دوری ، ناگهان چشمش به دلدارافتاد .دلداردست فرزندش را در دست داشت و خرامان می آمد . دلداردختری بود که پیمان زناشویی با دیگری بست و هجرانی آفرید که در اثر آن شهریارکه دانشجوی سال آخررشته ی پزشکی بود ، درس را رها کرد ودیگر تنها خود را در شعر دید و در شعر زندگی کرد . این رویداد آنهم در روز سیزده به در باعث شد که شهریار بی درنگ غزل سیزده بدر را بسراید</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
یار و همسر نگرفتم که گرو بود سرم </div>
<div style="text-align: center;">
تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم </div>
<div style="text-align: center;">
تو جگر گوشه هم از شیر بریدی و هنوز </div>
<div style="text-align: center;">
من بیچاره همان عاشق خونین جگرم </div>
<div style="text-align: center;">
پدرت گوهر خود تا به زر و سیم فروخت </div>
<div style="text-align: center;">
پدر عشق بسوزد ، که در آمد پدرم </div>
<div style="text-align: center;">
عشق و آزادگی و حسن و جوانی و هنر </div>
<div style="text-align: center;">
عجبا هیچ نیارزید که بی سیم و زرم </div>
<div style="text-align: center;">
هنرم کاش گره بند زر و سیم بود </div>
<div style="text-align: center;">
که به بازار تو کاری نگشود از هنرم </div>
<div style="text-align: center;">
سیزده را همه عالم بدر امروز از شهر </div>
<div style="text-align: center;">
من خود آن سیزدهم کز همه عالم بدرم : <strong>محمد حسین شهریار</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
می رویم سیزده بدر سیزده بدر / دسته به دسته ، دسته به دسته</div>
<div style="text-align: center;">
می بریم بار وبنه ، بار و بنه / بسته به بسته ، بسته به بسته</div>
<div style="text-align: center;">
خرم و خوش می دویم ، خوش می دویم / روی چمن ها ، روی چمن ها</div>
<div style="text-align: center;">
پشت هم ، مثل دو ، مثل دو / آهوی صحرا ، آهوی صحرا</div>
<div style="text-align: center;">
خیلی داره مزه ، گره زدن به سبزه / خیلی داره مزه ، گره زدن به سبزه : <strong>عباس يميني شريف</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
نمی دونم چی شد سیزده بدر شد</div>
<div style="text-align: center;">
گوشم از جیغ و داد و نعره کر شد</div>
<div style="text-align: center;">
به یاد تعطیلات رفته از دست</div>
<div style="text-align: center;">
غم و غصه کنارم همسفر شد</div>
<div style="text-align: center;">
از آجیل شب عید مونده تخمه</div>
<div style="text-align: center;">
تموم پسته ها زیر و زبر شد</div>
<div style="text-align: center;">
رو پیچ و تاب سبز سبزه ی عید</div>
<div style="text-align: center;">
گره از بخت ما هم کور تر شد</div>
<div style="text-align: center;">
عروس تنگ من ، زندانی عید</div>
<div style="text-align: center;">
از آن قصر بلوریش به در شد</div>
<div style="text-align: center;">
دروغ سیزده هر ساله ی ما</div>
<div style="text-align: center;">
عجب عیدی به نیکویی بسر شد : <strong>امیرحسین توکلی</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<strong>ترانه های محلی سیزده بدر</strong></div>
<div style="text-align: center;">
درسيزدهم فروردين در بسیاری از شهرهای ایران دختران سبزه گره مي زنند وبا شادى مى خوانند :</div>
<div style="text-align: center;">
سیزده بدر سال دیگه خونه ی شوهر بچه به بغل</div>
<div style="text-align: center;">
دختران خراساني با شادى مى خوانند :</div>
<div style="text-align: center;">
سيزده به در، چارده به تو،</div>
<div style="text-align: center;">
سال ديگه خونه ي شو</div>
<div style="text-align: center;">
ها كوت كوتو ها كوت كوتو</div>
<div style="text-align: center;">
در خوي و بيابانك نيز دختران با شادى مي خوانند :</div>
<div style="text-align: center;">
سيزده به در چارده به تو</div>
<div style="text-align: center;">
يه مرغ قد قدو </div>
<div style="text-align: center;">
سال ديگه خونه ي شو ور بچه بغل </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<strong>سروده های اخیر در زمینه ی سیزده بدر</strong></div>
<div style="text-align: center;">
۱ - غزل زیر از شاعر گرانمایه محمد جلالی چیمه (م. سحر) است و پیشکش کسانی شده است که سبزه هاشان را به نیت آزادی و صلح گره خواهند زد:</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
بیا به باغ و چوگل بر چمن خدایی کن </div>
<div style="text-align: center;">
بنای شادی و عیش آنچنان که شایی کن</div>
<div style="text-align: center;">
به روز سیزده فرودین به بُستان رو</div>
<div style="text-align: center;">
گره به سبزه درافکن گره گشایی کن</div>
<div style="text-align: center;">
مهـِل که دشمن شادیت شادمان گردد </div>
<div style="text-align: center;">
به شادباش ِ بهاران هنرنمایی کن</div>
<div style="text-align: center;">
به شیخ گو که بگرید به گور اجدادش</div>
<div style="text-align: center;">
تو دوری ِ دل از این دلقک ریایی کن</div>
<div style="text-align: center;">
بهار ، موسم ِ شادی ست شادمان می باش</div>
<div style="text-align: center;">
کران ز دعوی ارباب پارسایی کن</div>
<div style="text-align: center;">
به نغمه دف و تار و نی و کمانچه و چنگ</div>
<div style="text-align: center;">
چو جان ِحافظ و سعدی غزلسرایی کن</div>
<div style="text-align: center;">
مروجان غم اند این ددان مرگ اندیش</div>
<div style="text-align: center;">
تو شادمانه دل اندر ره ِ رهایی کن : <strong>محمد جلالی چیمه (م. سحر)</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
۲ - سروده ی زیر نیز با عنوان " <strong>رویای سیزده بدر</strong>" از همین نگارنده است که حدود دو سال پیش سروده شده است: </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
ریزش قطره های با ران بود</div>
<div style="text-align: center;">
تا که بر آسمان نظر کردم</div>
<div style="text-align: center;">
خشکسالی، خوشا به پایان بود</div>
<div style="text-align: center;">
چون زا سطوره ها گذر کردم</div>
<div style="text-align: center;">
کاخ ظالم، شکسته بنیان بود</div>
<div style="text-align: center;">
خانه ی عشق را مقر کردم</div>
<div style="text-align: center;">
کین و نفرت نبود و احسان بود</div>
<div style="text-align: center;">
به سرای صفا سفر کردم</div>
<div style="text-align: center;">
بد ستمگر به کنج زندان بود</div>
<div style="text-align: center;">
دوستان را از ان خبر کردم</div>
<div style="text-align: center;">
عصر آزاد و فخر ایران بود</div>
<div style="text-align: center;">
نفس خویش تازه تر کردم</div>
<div style="text-align: center;">
هموطن شادمان و رقصان بود</div>
<div style="text-align: center;">
سیزده ی عید را بدر کردم : <strong>دکتر منوچهر سعا دت نوری</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<strong>یاد آوری</strong> : باید یاد آور شد که <strong>ابونصر فراهی</strong> در مورد نحسی ایام سال چنین سروده است:</div>
<div style="text-align: center;">
هفت روزی نحس باشد در مهی</div>
<div style="text-align: center;">
زان حذر کن تا نیابی هیچ رنج</div>
<div style="text-align: center;">
سه و پنج و سیزده با شانزده</div>
<div style="text-align: center;">
بیست ویک وبیست وچهار وبیست وپنج</div>
<div style="text-align: center;">
اما باید توجه داشت که در فرهنگ ایران هیچ روزی نحس نیست و همه ی روز های سال نیکو و فرخنده هستند و به خاطر همین فرخندگی ، آیین های شاد و سرور انگیزی نیز در این روزها برپا می شود . نگاه کنید به سیزده به در جشن ِ فرخنده ي ِ خواهش باران : نوشته ی دكتر شاهين سپنتا</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<strong>پیوندها و کنکاش ها : </strong><a href="http://sites.google.com/site/wwwatyabi/%D8%B1%D9%88%D8%B2%D8%B7%D8%A8%DB%8C%D8%B9%D8%AA">روز طبیعت</a> / سیزده به در جشن ِ فرخنده ي ِ خواهش باران : <a href="http://iranshenakht.blogspot.ca/2006/04/295.html">دكتر شاهين سپنتا</a> / غزل سیزده به در : <a href="http://asre-nou.net/php/view_print_version.php?objnr=20218">محمد جلالی چیمه (م. سحر)</a> / رویای سیزده بدر : <a href="http://msnselectedarticles.blogspot.ca/2013/03/outdoor-moments-of-sizdah-bedar.html">دکتر منوچهر سعا دت نوری</a></div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-175421594290375722012-03-31T14:40:00.001-07:002017-08-12T10:40:09.419-07:00یاخته<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img height="112" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/10/Illu_cell_structure.jpg/380px-Illu_cell_structure.jpg" width="200" /><br />
بنگر به یاخته که ترا با فته ز جا ن</div>
<div style="text-align: center;">
شالوده برسه بخش وچنین حال وچون ا وست</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
یک "پرده "١ دور "بستر" ٢ و یک "هسته" ٣ آن میان<br />
ا ما ، هزار جسم دگر ، ا ندرون ا وست </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
آ ن پرد ه پا سد ا ر و نگهبا ن بستر ا ست<br />
برآن " گذار نیک عنا صر" ٤ میسر ا ست </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
بستر گرفته "پرچم رنگین" ٥ سوز و سا خت<br />
کا نجا " مدار گوهر بس ریشه " ٦ شد شنا خت</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
هسته که جا ی_" اخگر ارث " ٧ و صفات اوست<br />
آ ما د ه بر "وظا یف_ با ریک تر" ٨ ز موست </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
هر بخش ، صا د قا نه د لا ویز پیشه ا ی<br />
کوشید ه ، بهر تو و جا ن تو ، مد ا م</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
هرپیشه گوش گشته ، به فرمان ریشه ا ی<br />
تا ا ز مد ا ر گوهر آ ن ، "سرکشد" ٩ پیا م </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
منگر به سا د گی ، به چنا ن بخش وا ین مد ا ر<br />
زیرا هزا ر نظم نکو ، لازم ا ست کا ر</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
ا ند یشه کن : به یا خته و نقش کرد گا ر<br />
نظم خد ا و حکمت ا و را ، سپا س د ا ر</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<strong>دکتر منوچهر سعادت نوری </strong></div>
<div style="text-align: center;">
*</div>
<div style="text-align: center;">
<strong>زیرنویس ها</strong> : ۱- اشاره به پوسته یا غشای سلولی است/ ۲- اشاره به سیتوپلاسم یا پلاسما است/ ۳- اشاره به هسته ی سلول یا نوکلئوس است/ ۴- اشاره به انتقال فعال است/ ۵- اشاره است به دگرگشت که سوخت و ساز بدن و متابولیسم هم نامیده میشود وهمان مجموعه ی تغییرات فیزیکی، شیمیایی، ترکیبی و تخریبی در موجودات زنده است/ ۶- اشاره به رشته های میتوکندری است که نوعی دستگاه انتقال انرژی است ، میتوکندری ها درمیان بسترپلاسما ریشه دوانده واطلاعات مربوط به اعمال حیاتی را به شکل گوهری به نام دی-ان-آ حمل می نمایند/ ۷- اشاره به کروموزوم یا رنگینتن است که ازمجموعه گوهرهای دی-ان-آ همراه با پروتئینها ساخته شده و درزیربنائی به نام ژن، صفات توارثی راحمل می نماید/ ۸- هسته در تنظیم اعمال حیاتی پلاسما نقش اساسی دارد/ ۹- اشاره به گوهرپیام آور به نام ام-آر-ان-آ است</div>
<div style="text-align: center;">
بر گرفته از مجموعه سرودههای زنجیرها </div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-88494568205404443842012-03-22T13:56:00.002-07:002016-05-30T18:01:57.374-07:00سر گذ شت زند گی<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<img src="http://www.twotreepress.com/UserFiles/Image/3472206_thumbnail.jpg" height="200" width="139" /></div>
<div align="center">
<br />
شصت وشش سالی شد واز سر، گذ شت</div>
<div align="center">
عمرما ا فسا نه بود و سرگذ شت</div>
<div align="center">
<br />
خواب بودیم درعدم درحا ل خویش<br />
سرخوش از افکا ر وازا فعا ل خویش</div>
<div align="center">
<br />
خفته بود یم همچنا ن آ سود ه با ل<br />
فا رغ ا ز زنجیره ی امیا ل خویش</div>
<div align="center">
<br />
او به ما ا ز نیستی ، هستی نمود<br />
را ه عشق و با د ه ی مستی نمود</div>
<div align="center">
<br />
ما هما ن د م ، وا له و شید ا شد یم<br />
عا شق هر چه رخ زیبا شد یم</div>
<div align="center">
<br />
عشق آ مد ، با هزاران توشه را ه<br />
شعله ای شد ، سقف د ل را جا یگا ه</div>
<div align="center">
<br />
داد بر ما ، نعمت_ صبر_ گران<br />
بر فرا ز و د ر فرود ا ین جها ن</div>
<div align="center">
<br />
چشم_د ل را ، روی هر خط د وختیم<br />
بس کتیبه ، بس کتا ب آ موختیم</div>
<div align="center">
<br />
حکمت و عرفان و علم و نقد را<br />
در درون سینه بس ا ند وختیم</div>
<div align="center">
<br />
موج عمرما ، چو ا وج سی رسید<br />
زند گی شد ، صد خروش و بس ا مید</div>
<div align="center">
<br />
ها ن چه نیکو مرد ما نی ، د ید ه شد<br />
یا که شرح بخردان، بشنید ه شد</div>
<div align="center">
<br />
قلب د نیا ، آ ن زما ن ها بود پا ک<br />
آنچه شد ورد زبان ، بود آب وخا ک</div>
<div align="center">
<br />
لفظ ا يرا ن ، مظهر فرهنگ و نا م<br />
سوی عرش و تا ثر یا ، د ا شت گا م</div>
<div align="center">
<br />
مرد ما ن بو د ند به ر ا ه وحا ل خویش<br />
قا د ر و آ گا ه ، براعما ل خویش</div>
<div align="center">
<br />
نی زمهمیزی خبربود ونی ازقداره ای<br />
نی پی بیچا دری، شایسته ی کفاره ای</div>
<div align="center">
<br />
چون چهل سا لی ،حیا ت ما گذ شت<br />
چرخ گرد ون، شیوه ی د یگر به گشت</div>
<div align="center">
<br />
عصر و عهد كهنه ا ی ، آ مد پد ید<br />
خیل خو نخو ا ر پلید ی ، سر ر سید</div>
<div align="center">
<br />
حکم و امر و قا لب_ نا مرد می<br />
غا لب آ مد ، بر جها ن_ آ د می</div>
<div align="center">
<br />
گوهر نا ب فضیلت ، نیست شد<br />
بس رذ یلت ، رهگشا ی زیست شد</div>
<div align="center">
<br />
گفته ی حق ، نا گها ن ا ز کیست شد<br />
عشق ها ، آ زا د گی ها چیست شد</div>
<div align="center">
<br />
مسند و پیشه ، بسی بی ریشه شد<br />
بیشه ی حرمت ، ا سیر تیشه شد</div>
<div align="center">
<br />
وضع شد زشت و همی آشفته رنگ<br />
هم شتر آمد و هم گاو و پلنگ<br />
<br />
د رغم ما ، روزها شد ، شب رسید<br />
همره آ ن ، سوز و آ تش ، تب رسید</div>
<div align="center">
<br />
ر بع قرنی رفت و ظلمت چیره گشت<br />
چشم د نیا د رتحیر ، خیره گشت</div>
<div align="center">
<br />
چون پرنده ، همچنا ن بر با ل خویش<br />
گفته ا یم با آ سما ن ، ازحا ل خویش</div>
<div align="center">
<br />
ا ز میا ن رعد و برق ، آ تش فشا ن<br />
ا ين ند ا پیچید ه ا ند ر کهکشا ن</div>
<div align="center">
<br />
فصل سرد و با د و توفا ن ، بگذ رد<br />
خشم و آ سيب ز مستا ن ، بگذ رد</div>
<div align="center">
<br />
با پرستو ، ما بها را ن آ وریم<br />
چشم ، در راهیم و براين با وریم</div>
<div align="center">
<br />
<strong> دکتر منوچهر سعا دت نوری</strong></div>
<div align="center">
<br />
سپتامبر ۲۰۰۵، مونترال </div>
<div align="center">
</div>
<div style="text-align: center;">
بر گرفته از <span style="color: black;">مجموعه سرودههای زنجیرها</span> </div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-72585506579934185942012-02-05T12:24:00.000-08:002016-08-15T11:40:10.975-07:00آرزو<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<br />
<br />
<br />
<img src="http://www.caroun.com/1-FreeDownload/Calligraphy/Names/Arezu.jpg" height="200" width="136" /><br />
باشیم همچو کودک و بالغ به یک زمان<br />
فریاد خود به اوج فلک بر رسانده ایم</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
دارنده ی تمدن و فرهنگ باستان<br />
اما ز کاروان جهان باز مانده ایم</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
در لوحهای که مانده ز کوروش به یادگار<br />
منشوری از حقوق بشر بر نبشته ایم</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
با بس مهاجمان شده ایم ما به کارزار<br />
اما اسیر و بنده ی آنان نگشته ایم</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
ما مظهری ز درد و بلای زمانه ایم<br />
در گیر بس حوادث سخت و ندیده ایم</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
آزرده ایم از ین شب تاریک و پر ز بیم<br />
در آرزوی صبح پگاه و سپیده ایم</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<strong>دکتر منوچهر سعادت نوری</strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br />
بر گرفته از مجموعه سرودههای امید وآرزو</div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-7333981986704977452012-01-05T12:41:00.001-08:002020-11-28T18:23:06.874-08:00دانه دانه ، بر ف می با رد
دانه دانه ، بر ف می با رد</div>
<div align="center" style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
همچو مروارید غلطا ن ، ز آ سما ن</div>
<div align="center" style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
یا بسان نقر ه گون ، ذرات ا شک<br />
کز دو چشم يك ا لهه * شد روان</div>
<div align="center" style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
عا شقا نه ، می شود جذ ب ز مین<br />
تا که خا ک تشنه ، جان یا بد ا ز آ ن</div>
<div align="center" style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
گستر ا ند بستر ی نرم و سپید<br />
ورزش اسکی بر آن گیرد مکان</div>
<div align="center" style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
یا بسازد توده هایی سفت و سخت<br />
آدم_ برفی نشا ند ا رمغا ن</div>
<div align="center" style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
پا ک می سا زد فضا را ا ز سموم<br />
تا نفس ها را نما ید شا یگا ن</div>
<div align="center" style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
دانه دانه ، بر ف می با رد<br />
محنت و رنج و غمی درآ ن نها ن</div>
<div align="center" style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
معبری لغزنده می دا رد به پا<br />
سخت می سازد عبور رهروا ن</div>
<div align="center" style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
گاه چون بهمن ، فرو ریزد ز کوه<br />
بس به نا بودی کشا ند مرد ما ن</div>
<div align="center" style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
گاه جا ن بخش ، گاهی جا ن ستا ن<br />
همچو ژینوس ** می نماید بی گمان</div>
<div align="center" style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
دانه دانه ، بر ف می با ر د<br />
ز شت و ز یبا ، آ فریند نا گها ن</div>
<div align="center" style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
یا بسان نقر ه گون ، ذرات ا شک<br />
یا چو مروارید غلطا ن ، ز آ سما ن</div>
<div align="center" style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<strong style="list-style-type: none; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">دکتر منوچهر سعا دت نوری</strong></div>
<div align="center" style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
* بنا بر <a href="http://www.irandokht.com/editorial/print.php?area=pro&sectionID=46&editorialID=1084">روایت اساطیر</a> زمانی بر ف می بارد که ا لهه ی برف گریان است</div>
<div style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: center;">
**ا شا ره به <a href="http://www.irandokht.com/editorial/print.php?area=pro&sectionID=46&editorialID=1084">ژینوس</a> خدا مرد آغازها و دروازهها ست که بر دو سو می نگرد.</div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-2751106595594167302011-11-25T12:28:00.000-08:002014-06-22T09:02:35.425-07:00آن شب<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span class="Apple-style-span" style="color: #221e1f; font-family: Tahoma; font-size: 14px; line-height: 18px;"></span><br />
<div style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px; text-align: center;">
<img height="200" src="http://thumb7.shutterstock.com/display_pic_with_logo/338212/338212,1296285075,9/stock-vector-lovers-in-night-69992182.jpg" width="192" /><br />
آن شب که ماه بود و فروغ ستاره بود<br />
بر آسمان چشم تو ما را نظاره بود</div>
<div style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px; text-align: center;">
آن شب فضا ، همه عطر تن تو داشت<br />
هر رایحه ، ترانه ای از عشق می نگاشت</div>
<div style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px; text-align: center;">
آن شب نگاه تو غزل عشق می سرود<br />
ابیات آن نگاه ، به جان داد تار و پود</div>
<div style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px; text-align: center;">
آن شب تمام جان و تن آتش گرفته شد<br />
گل های عشق در بر ما ، نو شکفته شد</div>
<div style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px; text-align: center;">
آن شب که دست عشق تو و من به هم فشرد<br />
غم از میانه رفت و ره نیستی سپرد</div>
<div style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px; text-align: center;">
آن شب که فصل عشق ورق خورد در کتاب<br />
چشمان ما یکی شد و بیگانه شد ز خواب</div>
<div style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px; text-align: center;">
آن شب نشد فسانه و پاینده هست هنوز</div>
<div style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px; text-align: center;">
بر صفحه ی خیال ، درخشد بسان روز</div>
<div style="list-style-type: none; margin: 0px 0px 15px; padding: 0px; text-align: center;">
<br />
<strong>دكتر منوچهر سعا دت نوری / نیویورک - ۱۹۶۷</strong></div>
<div style="text-align: right;">
<br />
</div>
<div style="text-align: center;">
بر گرفته از مجموعه سرودههای امید وآرزو</div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-24469355984725329102011-10-31T06:15:00.000-07:002013-04-25T18:58:06.464-07:00د وستدارعشق<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div align="center">
<img height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_ofL4NH_qekzNMpG_8BO-3SwastDyVI49ZnqVwIC67ZPGVPQpB8iLb9zjk6_yX99pnYRJ7eYtYCx3VFcOE1ewgQprmLOWfzqohP16AQjYz3TFc4VJNfLoQSVXRvyO9FLA-VNPwwEsTQU/s320/The-Lovers-1024x768-bandwidth-thiefA.jpg" width="320" /><br />
<br /></div>
<div align="center">
ما ، نسل ضربه دیده ز پرگار_نفرت ا یم</div>
<div align="center">
ما ، ازبرای_نسل_ بشردرس_عبرت ا یم<br />
<br />
با شد د یا رو کلبه ی ما ، پر شود زمهر<br />
ما ، د وستدا ر_ حربه ی عشق و مسرت ا یم<br />
<br />
</div>
<div align="center">
</div>
<div align="center">
<strong>دکتر منوچهر سعادت نوری</strong> </div>
<div align="center">
<br />
بر گرفته از مجموعه سرودههای زنجیرها </div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-67273892185117945982011-09-25T13:18:00.000-07:002013-04-20T20:15:34.569-07:00ا ی چرخ<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: center;">
<img height="213" src="http://static.flickr.com/9/75618512_cc281f2849_b.jpg" width="320" /><br />
<br />
ا ی چر خ چرا که این چنین می گردی<br />
يك ره به نشاط و گه غمین می گردی</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
گاهی چو بها را ن و گهی مثل خزا ن<br />
کمتر تو دمی ، که بر یقین می گردی</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
کرد ی چه بسا مرد م عا قل ، حیرا ن<br />
شا ید ، به مد ا ر غا فلین می گردی</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
بس جمع خرد مند * که برد ی ز جها ن<br />
گو یی به مراد جا هلین می گردی</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
آن لطف و مر ا حمت دگر نیست ، عیا ن<br />
همسان دل مز احممین می گردی</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
از منزل يك د وست مجو یی تو نشا ن<br />
د نبا ل همه مخا صمین می گردی</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
از شیو ه و آ یین تو گیتی به فغا ن<br />
بر ضد _ نکو یا ن ز مین می گردی</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
با ید ، فلکی د گر نشیند به میا ن<br />
نی همچو تویی که ا ین چنین می گردی</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<strong>دکتر منوچهر سعا د ت نوری </strong></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
======================== </div>
<div style="text-align: center;">
* با الهام از این رباعی <strong>خیام</strong> </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<em>ا ی چرخ وفلک خرا بی ا ز کينه ی تست<br />بيد ا د گر ی شيوه ی د يرينه ی تست<br />ا ی خا ک ا گر سينه ی تو بشکا فند<br />بس گوهر قيمتی ، که د ر سينه ی تست</em> </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
و در همین زمینه ، <strong>بوسعید ابو الخیر</strong> سرود ه ا ست </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<em>ا ى چرخ بسی لیل و نها ر آ وردی<br />گه فصل خزا ن و گه بها ر آ وردی<br />مرد ا ن جهان را همه بردی به زمین<br />نا مرد کسا ن به روی کارآوردی </em></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://www.iranian.com/main/blog/m-saadat-noury/chains" rel="nofollow">بر گرفته از مجموعه سرودههای زنجیرها</a></div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-91777965118996900532011-09-24T14:39:00.000-07:002011-09-24T14:39:00.349-07:00بهترین حرف ، بهترین راه<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div align="center"><br />
</div><div align="center">حیرت نسل بشر ، د ر بستر آ غا ز تا پا یا ن<br />
از پس ا مروز ، فرد ا ها چه زاید بود </div><div align="center"><br />
</div><div align="center">بهترین حرف دل ا نسان درین توفنده ها دوران<br />
" <strong>د وست دارم درکنارت</strong>" تا که با ید بود </div><div align="center"><br />
</div><div align="center">بهترین حرفی که بردل خوش نشیند همچنا ن<br />
"<strong>دوست می دارم ترا</strong>"هرجا، که شا ید بود </div><div align="center"><br />
</div><div align="center">بس زوا ل حرف ها دارد دل_ چر خ زما ن<br />
<strong>حرف عشق</strong> پا یند ه است و مرده نا ید* بود </div><div align="center"><br />
</div><div align="center">نفرت و کین است ، خلاف_ مذهب آ زا د گا ن<br />
عشق آن آ ئین که یزدان را خوش آ ید بود </div><div align="center"><br />
</div><div align="center">بهترین را ه تمام عمرا نسا ن حد یک ا یما ن<br />
"<strong>عشق ورزید ن</strong>" که با آن ، زند ه با ید بود </div><div align="center"><br />
</div><div align="center"><strong>دکتر منوچهر سعادت نوری</strong> </div><div align="center"><br />
</div><div align="center">* با الهام از <strong>مولوی</strong> که چنین سرود </div><div align="center"><strong>در عشق زنده باید کز مرده هیچ نآید</strong> </div><div align="center"> <a href="http://www.iranian.com/main/blog/m-saadat-noury/chains" rel="nofollow">بر گرفته از مجموعه سرودههای زنجیرها</a> </div></div>msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6465444226318533541.post-56595850847582332052011-09-23T13:10:00.000-07:002016-06-02T12:42:51.365-07:00زنجیرها<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on">
<div align="center">
د نیا ی ما همه زنجیر ا ست</div>
<div align="center">
طرحی ز نقطه ، ز تصو یر ا ست</div>
<div align="center">
<br />
زنجیر شط و نهر به د ر یا ها</div>
<div align="center">
تبخیر و ا بر و با رش فر د ا ها</div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
زنجیر رود و کوه و بیا با ن ها</div>
<div align="center">
مرزی به قوم و گونه ی ا نسا ن ها</div>
<div align="center">
<br />
یا خط جا د ه ها به تن صحرا</div>
<div align="center">
پیوند کوی و شهر و د هستا ن ها</div>
<div align="center">
<br />
در دشت و جلگه د ا منه ی مرتع</div>
<div align="center">
زنجیر گله ها پی چو پا ن ها</div>
<div align="center">
<br />
زنجیر نای و نی چه حکا یت ها</div>
<div align="center">
د ا رد زعشق و سلسله پیما ن ها</div>
<div align="center">
<br />
پیوند نا ی و شش به تنفس ها</div>
<div align="center">
زنجیر چشم و لب به تجسس ها</div>
<div align="center">
<br />
زنجیر بوسه بر رخ و بر لب ها<br />
زنجیر روز و پنجره ی شب ها<br />
<br />
زنجیر شب به هفته و مه بر سا ل<br />
مکتوب سرگشا ده ی بس اعما ل</div>
<div align="center">
<br />
زنجیر اشک و دیده و حسرت ها<br />
زنجیر سینه ، آهی و عبرت ها<br />
<br />
زنجیر دل به عشق و مسرت ها<br />
زنجیر سر به وهم و چه فکرت ها<br />
<br />
پیوند عا شقا نه ی د و د لد ا ر<br />
مولود نو رسید ه ی آ ن د ید ا ر<br />
<br />
زنجیره ا ی ز کربن و صد ها ژن<br />
پیوند خط فسفر و ا کسیژن<br />
<br />
زنجیر کودکی به نوازش ها<br />
هر لحظه فرصتی و چه کا وش ها<br />
<br />
طبع جوا ن چو تشنه ی خوشکا می<br />
زنجیرهای به چشمه ی خواهش ها<br />
<br />
زنجیر زلف یا ر و پر یشا نی<br />
د ل د ر د ر و ن سینه به آ تش ها<br />
<br />
د ر کوچه های عشق به آ ن د لبر<br />
عصر جو ا نی آ مد ه نا گه ، سر<br />
<br />
زنجیره ها ی کود کی و پیری<br />
پیو ند کا و شی به زمینگیر ی<br />
<br />
د ر را ه زند گی به فنا ، پرسه <br />
زنجیری از شما رش یک ، دو ، سه<br />
<br />
د نیا ی ما همه زنجیر ا ست<br />
طرحی ز نقطه ، ز تصویر ا ست </div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<b>دکتر منوچهر سعا دت نوری</b> </div>
<div align="center">
<br /></div>
<div align="center">
<a href="http://www.iranian.com/main/blog/m-saadat-noury/chains">بر گرفته از مجموعه سرودههای زنجیرها </a></div>
</div>
msnhttp://www.blogger.com/profile/14238229397033727086noreply@blogger.com